#7: Τί φοβερή απάντηση! Και ναι, να αράξεις στα κυβικά σου, αν χρειαστεί και να μην ψάχνεις θεούς και ημίθεους, αν εσύ νιώθεις απέναντί τους ως μια κοινή θνητή. Κανείς ώριμος άνθρωπος δεν θέλει να λατρεύεται ως είδωλο, μα κανείς. Τα είδωλα υποφέρουν μες στη μοναξιά τους μέσα σε κρύους ναούς. Εμείς εδώ έξω είμαστε άνθρωποι, όλοι μας αδύναμοι, όλοι μας ζεστοί, όλοι όμορφοι μέσα στην ατέλειά μας. Πέρα από συμπλέγματα,μυθοποιήσεις και απογοητεύσεις, υπάρχει μια ψυχή φτιαγμένη από γέλιο και δάκρυ, που διψά να δώσει και να πάρει πραγματική αγάπη. Και δεν είναι μόνο η δική σου ψυχή αυτή...οι χωρισμοί δεν έρχονται ξαφνικά, από το πουθενά, έρχονται επειδή ο ένας από τους δύο (ή και οι δύο, ενίοτε) νιώθουν ακάλυπτοι. Μην κοιτάς λοιπόν μόνο αν καλύπτεσαι εσύ. Δες πιο βαθιά από την αρχή, αν μπορείς δηλαδή κι εσύ να καλύψεις τον άλλον!:)
