Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως μέχρι να αρχίζουμε να τον κράζουμε, σε όλους μας άρεσε ή συνεχίζει να μας αρέσει. Ακόμη και αρκετοί που τον κράζουν, κατά βάθος, συνεχίζει να τους αρέσει. Και μη μου πείτε όχι γιατί θα είναι ψέμα.Αν θέλετε τη γνώμη μου, εμένα μου αρέσει σε κάποια και σε κάποια όχι. Αυτά διαχωρίζονται όσο αφορά τον Λάκη Λαζόπουλο ως καλλιτέχνη και τον Λάκη Λαζόπουλο ως άνθρωπο. Αρκετές φορές σε όσα σατιρίζει ή... "σατιρίζει" ( λεπτά ζητήματα, όπως η ομοφυλοφιλία ή το πάχος), ο άνθρωπος με τον καλλιτέχνη έρχονται σε πλήρη αντίθεση. Πράγμα που προβληματίζει και εκπλήσσει δυσάρεστα.Σημαντικό είναι το πότε και το πως τον γνωρίσαμε. Υπάρχει η γενιά του 80' που τον γνώρισε, ουσιαστικά, μέσα από το θέατρο, αρχικά στις θεατρικές επιθεωρήσεις και μετά στα δικά του έργα. Η γενιά που τον γνώρισε μέσα από τους τηλεοπτικούς «Μήτσους» την δεκαετία του 90' και η γενιά του 2000 που τον γνώρισε μέσα από το «Τσαντίρι». Έτσι, θα μπορούσε κάποιος αναλόγως της γενιάς του να τον χαρακτηρίσει και να τον κρίνει πολύ διαφορετικά. Κάτι σαν τον Λάκη τον "Τρισδιάστατο"...!Εγώ διακρίνω σε αυτόν σήμερα έναν άνθρωπο κουρασμένο. Ας κάνει ένα διάλειμμα. Το αν το προσκήνιο, θεατρικό ή τηλεοπτικό λειτουργεί για εκείνον, ως άνθρωπο, σαν θεραπεία ή διαφυγή από τα δικά του προσωπικά θέματα (που κατά τις δικές του μικρές εξομολογήσεις, τα έχει), αυτό λίγο έως καθόλου δεν ενδιαφέρει το κοινό, παρόλο αποτελούν σημαντικό κομμάτι της καλλιτεχνικής του ιδιοσυγκρασίας και έκφρασης.Ευτυχώς για εκείνος και για εμάς, αρνήθηκε την συμμετοχή του και στο πολιτικό προσκήνιο.Λάκη κάνε ένα μεγάλο διάλειμμα. Το χρειάζεσαι και εσύ αλλά και εμείς από εσένα. Έξυπνος άνθρωπος είσαι, δεν το βλέπεις;;;...Πως αλλιώς να στο πω; Λάκη κάνε ένα... KitLak!...