Όσον αφορά τις φιλίες.Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουμε ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο στη ζωή, άρα οι φιλίες σταματούν πλέον να είναι όπως στο πανεπιστήμιο που είσασταν 24 ώρες μαζί και έιχατε τόσα κοινά να κουβεντιάσετε. Το είδα και εγώ φέτος, πόσο διαφορετικό δρόμο ακολουθεί ο καθένας και πόσο αφελής ήμουν που σκεφτόμουν ότι θα πηγαίνουμε πχ όλοι μαζί διακοπές. Για σένα λοιπόν καλή μου που νιώθεις ενοχές, θα σου έλεγα και εγώ να μην "χωρίσεις" τη φίλη σου, αλλά να προσαρμοστείς. Η ομορφιά της διαφορετικής μας εξελιξης ειναι και στο οτι με τον ενα φιλο μπορουμε να συζητήσουμε τα παλιά, δεν χρειάζεται να δικαιολογούμαστε γιατί μας ξέρει, ενω με μια καινούρια φιλία μαθαίνουμε πράγματα και γνωρίζουμε νέο κόσμο! Μπορείς λοιπόν να προσαρμοστεις, και αν ειναι αυτή η φιλία να μην συνεχιστεί να βγει φυσικό και απτις 2 πλευρές!Και όταν λες ότι συζητάτε τα ίδια θέματα? Εσύ έχεις προσπαθήσει να συζητήσεις κάτι άλλο? Με καλή θέληση, χωρίς να προκαταβάλλεσαι με σκέψεις οπως το ότι η φιλία σε έχει πια κουράσει?