Δεν διαφωνούμε σε τίποτα, πλην ενός: ότι ο μόνος τρόπος να δικαιούσαι να πεις τον εαυτό σου παρόντα ή παρούσα, είναι να ψηφίζεις. Το παιδί μου θα μάθει όταν έρθει η ώρα ότι οι άνθρωποι που το μεγαλώσανε κάνανε πολύ περισσότερα από το να ψηφίζουν.Λες ότι ξέρουμε ποιους δεν θέλουμε. Όντως. Ξέρω ότι δεν θέλω τους μισανθρώπους στην πολυκατοικία μου που αν μπορούσαν θα σκότωναν με ποντικοφάρμακο όσους κατοικούν από τον πρώτο και κάτω, δεν θέλω τον ενεχυροδανειστή στη γειτονιά μου που τώρα τελευταία τα πάει πολύ καλά, τον παρτάκια στη δουλειά μου που με κοιτάει με μισό μάτι κάθε φορά που φεύγω με το που τελειώνει το 8ωρο και το παίζει καλός στο αφεντικό κάνοντας απλήρωτες υπερωρίες, το αφεντικό μου που περιμένει την επόμενη απεργία για να βρει ευκαιρία να με απολύσει. Οι μισάνθρωποι θα συνεχίζουν να υπάρχουν δίπλα μου ακόμη κι αν η χρυσή αυγή μείνει εκτός βουλής, σωστά;Το να τους τη βγω λόγω πλειοψηφίας δεν μου λέει τίποτα. Ο μόνος τρόπος να νικηθούν είναι επειδή η δική μας ζωή είναι πιο αξιοπρεπής και πιο όμορφη από τη δική τους παρά τις προφανείς (κοινές μας) οικονομικές αδυναμίες.(ασχετο: αναφέρεσαι στο αρσενικό σε εμένα, ενώ δεν αναφέρθηκα κάπου στο φύλο μου)