Δε μπορώ να πάρω μια σταθερή θέση απέναντι το φαινόμενο. Από τη μια έχει δίκιο η κα. Παπανικολάου. Από την άλλη κι εγώ διαπιστώνω εν πολλοίς αυτά που λέει ο μουσαφίρης παραπάνω. Εν τέλει βέβαια έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: Θεωρούμε την πλειονότητα των πολιτικών ανέντιμους αριβίστες. Ευχόμαστε να εμπλέκονταν με την πολιτική τίμιοι και αδέκαστοι άνθρωποι. Όμως οι τίμιοι συνήθως αποθαρρύνονται από το να πέσουν στο λάκκο με τα λιοντάρια: δεν το δοκιμάζουν καν, ή το προσπαθούν για λίγο και σύντομα αποχωρούν αηδιασμένοι. Αφήνοντας εν τέλει τον χώρο στους φαύλους. Η ανεντιμότητα των πολιτικών καταντά έτσι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αλλά ούτε κι εγώ έχω να προτείνω μια λύση. Εγώ κι αν θα σιχαινόμουν να λερώσω τα χέρια μου με τον συγκεκριμένο χώρο...Ένα μόνο μπορώ να σκεφτώ: Κακά τα ψέματα, αν δεν προέρχεσαι από κάνα τζάκι, ή την τηλεόραση/τραγούδι/κάτι, δεν έχεις κανένα εχέγγυο για την πολιτική σου αξία (ίσως το αντίθετο :Ρ) έχεις όμως αναγνωρισιμότητα.Πώς μπορεί κάποιος άσημος να ανταγωνιστεί τέτοια άτομα; Για 'μένα, μόνο εάν έχει να παρουσιάσει ένα πολύ σοβαρό έργο σε ουσιαστικούς τομείς: επαγγελματικά ή/και ακαδημαϊκά επιτεύγματα, συμμετοχή σε συλλογικά όργανα κλπ. Θα μου πείτε: αυτό αποκλείει τους πολύ νέος. Ε λοιπόν, ναι. Δεν καταλαβαίνω γιατί τόσοι 22χρονοι & 25χρονοι αποφασίζουν ότι μπορούν να σώσουν τη χώρα, όταν ακόμη δεν έχουν γνωρίσει καλά καλά το χώρο της αμειβόμενης εργασίας, μένουν με τους γονείς τους και το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του βιογραφικού τους είναι κάνα μεταπτυχιακό στην Αγγλία. Συγγνώμη αλλά θυμάμαι τον εαυτό μου & τους φίλους μου στα 22 (δεν πάνε και πολλά χρόνια) και καλά καλά δε μπορούσαμε να βάλουμε σε τάξη τα ερωτικά μας ή να πούμε με βεβαιότητα τι δουλειά θέλουμε να κάνουμε. Να μην ακούγεται η φωνή των νέων; Ναι, γι'αυτό πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν όργανα νεολαίας που να λειτουργούν επικουρικά στα αποφασιστικά όργανα, κάνοντας προτάσεις και θέτοντας προβληματισμούς που αφορούν στα θέματά τους. Δεν ψηφίζω όμως για δημ. σύμβουλο ούτε κανένα αμούστακο κουστουμαρισμένο με σιχαμερό ύφος γιάπη και θαμώνα του Dacapo, ούτε κανένα πιτσιρίκι που πετάει μόνο τσιτάτα και έννοιες βγαλμένες από δακρύβρεχτη έκθεση ιδεών όπως "το αύριο στα μάτια των παιδιών", "τα όνειρά μας που τα κάνατε στάχτη" κι άλλα ξανθοπουλικά.Εν τέλει, αν είναι να καθαρίσει κάποιος το τοπίκο από τους σάπιους πολιτικούς, ας ξεκινήσει η δουλειά από τους λιγάκι πιο έμπειρους (δεν εννοώ απαραιτήτως άνω των 50, εννοώ να έχουν ψηθεί έστω λίγο στην πραγματική ζωή), κι αν αρχίσει να φτιάχνει το σκηνικό (η κρίση, με την απογύμνωση ορισμένων πρακτικών και την αποκαθήλωση κομμάτων-δεινοσαύρων αποτελεί, εν προκειμένω, όντως ευκαιρία) ας εμπλακούν ενεργότερα και τα πιο φρέσκα μυαλά. όσο δεν έχουμε ουσιαστικά ξεκολλήσει από την παρούσα κατάσταση, τα φρέσκα μυαλά μου φαίνονται απλώς ευκολότερη βορά των λιονταριών που λέγαμε, της σωληνοποιημένης σκέψης και των κομματικών γραναζιών.
