#7Αν καταλαβαίνω καλά, αν ψυχανεμίζομαι καλά, υπάρχει χημεία και μάλλον σκέφτεσαι το μέλλον μαζί του γιατί μόνο έτσι μπορώ να δικαιολογήσω το ενδιαφέρον σου για την απογοήτευση του, που τον οδηγεί στο να μην κάνει σχέδια για οικογένεια. Όπως και να'χει, ρωτάς πώς θα τον βοηθήσεις οπότε υπάρχουν δυο σενάρια.Α) θες να τον βοηθήσεις για τους λόγους που ψυχανεμίστηκα.Του λες ότι δε χρειάζεται ν'ανησυχεί, εσύ είσαι εξασφαλισμένη, άλλωστε πολλά ζευγάρια έκαναν οικογένεια με μοναδική ασφάλεια αυτή του ενός συζύγου στο δημόσιο. Εσύ μάλιστα δε χάνεις και τη δουλειά σου αν μείνεις έγκυος, όπως θα σχεδόν σίγουρα συνέβαινε έμενε αυτός έγκυος ως συμβασιούχος. Συγκατοικείτε και βλέπετε αν ταιριάζετε, χωρίς το άγχος της αβεβαιότητας του οικογενειακού προϋπολογισμού. Όσο γίνεται βέβαια, στην Ελλάδα, το 2018.Β) θες να τον βοηθήσεις, προετοιμάζοντας τον με την κουβέντα, να καταλάβει πόσο θα τον βοηθήσει ένας ψυχολόγος, γιατί είσαι άνθρωπος, γιατί και ως φίλη θα έκανες το ίδιο.Αποδέξου ότι θρηνεί ένα όνειρο που αισθάνεται ότι ο ίδιος μόνο είναι υπαίτιος που δεν πραγματοποιήθηκε. Για την ακρίβεια όχι όνειρο αλλά πλάνο ζωής. Ήταν μόνο ο ίδιος υπαίτιος; Πόσους γνωρίζει ο ίδιος που αντιλαμβάνονταν τι πρόκειται να γίνει και πώς η κρίση θα τους επηρεάσει; Ξέρει πολλούς που πίστευαν ότι θα καεί και η δική τους γούνα ή μήπως σχεδόν όλοι νόμιζαν ότι η κρίση αφορά μια άλλη χώρα; Το τι θα γινόταν το αντιλαμβάνονταν και το περίμεναν ελάχιστοι. (Δεν συμπεριλαμβάνω τους υπεύθυνους.)Τι ρόλο έπαιξαν οι γονείς του στις λάθος αποφάσεις του; Ρεαλιστικά, σε τι μπορεί ν'ανταπεξέλθει, έχει αποταμιεύσει, μπορεί να ξεκινήσει ν'αποταμιεύει, δεδομένου ότι ζει με γονείς; Σε τι ακριβώς τον καταπιέζουν οι γονείς του; Του φέρονται ως να ήταν 20 χρονών, φέρεται εκείνος ως 20χρονος;Δεν κοιτάμε μόνο το σήμερα, αν και καταλαβαίνω πώς το εννοείς, αλλά κοιτάμε και το από 'δω και πέρα, τι θέλω και τι μπορώ να κάνω. Αυτός τι θέλει;Θέλετε το ίδιο;Αν ναι, μετά δείτε τι μπορείτε.Ανά πάσα στιγμή σε μια σχέση μπορεί να υπάρξει μια περίοδος που ο ένας θα δοκιμάζεται, πάντα υπάρχει το ρίσκο να μην αξίζει να συμπαρασταθείς επειδή ο πάσχων έχει παραιτηθεί πριν τη μάχη. Συχνά χρειάζεται να πάρει κουράγιο για να βρει τη δύναμη ν'ανταπεξέλθει, μπορεί ο δικός σου να μην είχε από πουθενά συμπαράσταση και να αξιοποιήσει τη δική σου βοήθεια. Αν δεν το κάνει, τα ξαναλέμε.
