Αν και δεν είμαι τόσο μικρή ώστε να εκπλήσσομαι ακόμα, ειλικρινά δυσκολευόμουν να πιστέψω στα μάτια μου καθώς διάβαζα την απάντησή σου. Από πού να πρωτοξεκινήσει κανείς! Πρώτον, δε θα σε ευχαριστήσω για τη δωρεάν ψυχανάλυση, διότι αφενός δε (σου) τη ζήτησα (δεν έστειλα ακόμα γράμμα στην Α, μπα) και αφετέρου δεν την εμπιστεύομαι, ειδικά μάλιστα όταν η τρικυμία εν κρανίω που διαφαίνεται μέσα από το παραλήρημά σου εξαπλώνεται με καλπάζοντα ρυθμό στην οθόνη μου. Δεύτερον, όλη την τελευταία σου απάντηση μονοπωλούν ανερμάτιστα, βιαστικά και βαθιά προκατειλλημένα συμπεράσματα, τα οποία φοβάμαι ότι δείχνουν περισσότερα για 'σένα από ό, τι για το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεσαι (εδώ ταιριάζει το βρετανικό ρητό "What Mary says about Sally says more about Mary and less about Sally"). Αναλυτικότερα :1) Mε κατηγορείς ευθέως για επιπολαιότητα. Mε γνωρίζεις προσωπικά ή το εξήγαγες από κάποια δική σου αυθαίρετη σκέψη; Διότι το σχόλιό μου δεν αναφέρει ούτε υπονοεί τίποτα σχετικό. Φυσικά, δεν σκοπεύω να μπω στη διαδικασία να σε επιβεβαιώσω ή να σε διαψεύσω.2) Με κατηγορείς για μίσος και για γυναίκες "κομματάκια"! Eκεί πραγματικά ανησύχησα, και δεν στο κρύβω, για την κατάστασή σου. Από που συνάγεται αυτό; Στο σχόλιό μου δεν αναφέρω απολύτως τίποτα σχετικό ούτε εναντίον των γυναικών ούτε περί γυναικών των πιθανών συντρόφων μου ή επαφών μου. Πάλι η φαντασία σου (ολίγον αρρωστημένη, κατά την εκτίμησή μου, μου επιτρέπεις φαντάζομαι, εφόσον εσύ μου έκανες ολόκληρη επίθεση επί προσωπικού) ανέλαβε δράση αντί της ορθολογικής κρίσης. Φυσικά, δεν σκοπεύω να μπω στη διαδικασία να σε επιβεβαιώσω ή να σε διαψεύσω.3) Μου προσάπτεις τελειομανία στον έρωτα, παγίδευση σε πολλές σχέσεις του παρελθόντος και αδυναμία επιλογής στον ερωτικό τομέα. Κατέληξες, δε, διαγράφοντας ένα ολοκληρωμένο ψυχαναλυτικό σχήμα για την "περίπτωσή" μου, ότι αυτό ανάγεται σε ένα τραύμα (σκέτο φαρμάκι, όπως γλαφυρότατα λες) του απώτερου παρελθόντος χρόνου (η παιδική μου ηλικία θα φταίει ή κάποια πρώιμη ερωτική αποτυχία/ψυχολογική εμπλοκή, να δεις, για να επεκτείνω το συλλογισμό σου). Πραγματικά, αυτό καταλαβαίνεις εσύ όταν ακούς/διαβάζεις έναν άνθρωπο να λέει ότι θεωρεί ενδιαφέρουσες και περιπετειώδεις και γεμάτες νόημα και δυνατές εμπειρίες τις απιστίες τόσο τις δικές του όσο και αυτές που o ίδιος υπέστη, διότι η ζωή είναι υπέροχη ΚΑΙ με αυτές (ή ότι έστω μπορεί να είναι, αναφερόμενη στη Φωτεινή τώρα, κι ότι αυτό άπτεται της υποκειμενικής θεώρησης/αντίληψης/ιδιοσυγκρασίας του καθενός, καθώς ίσως και των συνθηκών/της στιγμής/της φάσης της ζωής του κλπ. Σ' αυτό το σημείο μου έδωσες την ευκαιρία να διευκρινίσω λίγο καλύτερα το σχόλιό μου προς στη Φωτεινή); Φυσικά, δεν σκοπεύω να μπω στη διαδικασία να σε επιβεβαιώσω ή να σε διαψεύσω.4) Εκδηλώνεις την αγωνία σου σχετικά με την ανακάλυψη της προσωπικής μου ευτυχίας στο μέλλον (σ' ευχαριστώ). Από πού διαπίστωσες ότι είμαι δυστυχής; Ή ότι υπήρξα; Καμιά αντίστοιχη πληροφορία δεν προσκόμισα. Αυθαίρετο κι αυτό. Μην πληρώσεις μεγάλο πρόστιμο στην πολεοδομία της λογικής με τόσα αυθαίρετα που ασυλλόγιστα έχτισες...Εδώ, φυσικά, δε τίθεται θέμα διάψευσης ή επιβεβαίωσης, η φράση εμφορείται από γνήσια αισθήματα συγκατάβασης και συμπόνιας στην παραπλανημένη σχολιάστρια με διεγνωσμένες τάσεις αυτοπαγίδευσης από δηλητήριο.5) Γράφεις ότι κάτι άπιαστο ψάχνω στη φαντασία μου. Όλοι ψάχνουμε κάτι άπιαστο στη φαντασία μας, αγαπητέ/ή Anonymous Liberty. Ευτυχώς. Όσοι τουλάχιστον έχουμε φαντασία (εσύ κι εγώ πάντως έχουμε - στη διαχείρισή της μου τα χαλάς).6) Χαίρομαι που μου απάντησες ότι δεν επικρίνω τη Φωτεινή, αν και ο εγωισμός σου δεν σε άφησε να το εκφράσεις τόσο απερίφραστα (κότσαρες τη λέξη "ωμή" ενδιάμεσα), υπονοώντας ενδεχομένως ότι την επικρίνω έμμεσα, διαπίστωση καταφανώς εσφαλμένη καθότι είναι σαφές και κατηγορηματικό ότι ουδόλως την επικρίνω. Σε αντίθεση με εσένα, σχολίασα, και εκαξολουθώ, καλοπροαίρετα.7) Προφανώς σου είναι πολύ δύσκολο (για δικούς σου λόγους), δεδομένου ότι δεν πέρασε καθόλου απ' το μυαλό σου ή το σχόλιό σου, να δεχθείς το ενδεχόμενο ότι κάποιος μπορεί να απολαμβάνει τις ανθρώπινες και περίπλοκες σχέσεις που συνάπτει (εξάλλου, ποιά αληθινή και ουσιαστική ανθρώπινη σχέση δεν είναι περίπλοκη;), να διαχειρίζεται προκλητικές καταστάσεις, να τολμά να το λέει (όχι αυτάρεσκα, όπως υπέθεσες λανθασμένα) για να συνεισφέρει συνοπτικά την εμπειρία του σχετικά με το ζήτημα που τέθηκε στο #3 της ανάρτησης (βλ. απιστία και πόνος), καταδεικνύοντας ότι υπάρχουν και άλλες πλευρές και οπτικές γωνίες σ' αυτό το δύσκολο θέμα, εκτός από τον πόνο (που ούτως ή άλλως επεσήμανα ως αναπόφευκτο εάν και εφόσον το άτομο τρέφει ευγενή συναισθήματα για τον σύντροφό του), για κάποιους ή για όλους, χωρίς αυτός ο κάποιος να είναι ούτε χαιρέκακος ούτε προβληματικός ούτε να το βιώνει ως πρόβλημα. Είναι επιλογή σου, βέβαια, να προβάλλεις τις εικασίες σου ως βεβαιότητες, αλλά δεν ξέρω ποιος θα σε παίρνει στα σοβαρά. Εγώ, προς το παρόν, ασχολούμαι, αλλά εάν αυτό ξανασυμβεί θα σε αγνοήσω ως ανάξιο/α λόγου, όχι γιατί σε περιφρονώ αλλά γιατί δεν είναι δυνατόν να μπαίνει ο συνομιλητής σου διαρκώς στη διαδικασία να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, επειδή εσένα σε κατατρύχει αυτή η ιδέα. Να το προσέξεις αυτό, εντελώς φιλικά στο λέω. Δεν είναι σοβαρό επίπεδο διαλόγου αυτό που διεξάγεις. 8) Στην πρώτη σου απάντηση στο σχόλιό μου διέκρινα να σε διακατέχει μια διάθεση χιούμορ που προτιμούσα, την οποία στη δεύτερή σου απάντηση έχασες ολωσδιόλου, εμφανώς θολωμένος/η από τη χολή. Αμετροέπεια, θυμός και προκατάληψη κυριαρχούν και με απομακρύνουν.Καλή ψυχραιμία και καλή συνέχεια, Anonymous Liberty.
