Είναι, νομίζω, ξεκάθαρο τι εννοεί ο Τσίπρας με την αλλαγή ηγεσίας. Το πασοκ, πριν το ΓΑΠ και το Βενιζέλο, είχε ένα παρελθόν σοσιαλιστικό, που δεν απέχει τόσο τραγικά από το σύριζα. Είναι τουλάχιστον αρκετά κοντά ώστε να ήταν ιδεολογικά εφικτή μια συνεργασία. Όχι όμως με το Βενιζέλο, που όποια κομπίνα αποκαλύπτεται τελευταία, θα τον βρεις μέσα. Και όπως και να'χει, κατάφερε να συρρικνώσει το πασοκ σε ποσοστά άνευ προηγουμένου, αποδεικνύοντας ότι δε χρειάζεται κανένας Τσίπρας για να πει να φύγει ο Βενιζέλος από το πασοκ. Εδώ έφυγε μόνο του όλο το πασοκ! Ας πάρουμε τώρα τη ΝΔ. Πριν το Σαμαρά με τις ακραίες αντιλαϊκές απόψεις και την υπόγεια συνεργασία με την ακροδεξιά, είχε περάσει από την ηγεσία ο Καραμανλής Junior, ο οποίος κατάφερε μεταξύ άλλων και ένα πολύ σημαντικό γεγονός: Η αντιπάθεια των παραδοσιακών ακροδεξιών που στοίχειωναν τη ΝΔ και την τραβούσαν έξω από κάθε πολιτική μετριοπάθεια (την οποία το άρθρο εγκωμιάζει ως μόνη λύση), τους οδήγησε να φύγουν μόνοι τους από το κόμμα και έτσι για πρώτη φορά η ΝΔ μπόρεσε να πλησιάσει λίγο προς το πολιτικό κέντρο και να προτείνει θέσεις ρεαλιστικές, συντηρητικές μεν αλλά επιτέλους επίκαιρες και μακριά από φασιστικές ιδεολογίες που την ακολουθούσαν σαν ρετσινιά από τον εμφύλιο. Άρα, αυτό που λέει ίσως ο Τσίπρας και δε βλέπω σε τι είναι λάθος, είναι ότι και οι δυο παρατάξεις έχουν τη δυνατότητα να συγκυβερνήσουν ικανοποιητικά, εφόσον αποκτήσουν ξανά προέδρους που να τις εκπροσωπούν πραγματικά. Δε βάζει δηλαδή χέρι στα ίδια τα κόμματα, απλώς δείχνει προσωπικά δυο πολιτικούς με τους οποίους αδυνατεί να συνεργαστεί, αφενός γιατί είναι διεφθαρμένοι και αφετέρου γιατί δεν εκπροσωπούν το υγιές κομμάτι των παρατάξεών τους, με το οποίο ο σύριζα θα μπορούσε ρεαλιστικά να συνεργαστεί. Τέλος, μια παρατήρηση: "θα επέλεγαν για πρωθυπουργό έναν σοβαρό πλην πληκτικό «λογιστή»". Αλήθεια κε Χωμενίδη; Αυτό σας έχει μείνει από το Σημίτη τόσα χρόνια; Σοβαρός πλην πληκτικός; Το "μαγείρεμα" των στοιχείων για να μπούμε στο ευρώ, που ο αντίκτυπός του στη σημερινή κρίση μας βαραίνει ακόμα, οι συμφωνίες του με τη Goldmann Sachs που οι επιπτώσεις τους τώρα θα αρχίσουν να διαφαίνονται, είναι απλώς σοβαρές, πλην πληκτικές; Στο υπόλοιπο κείμενο διαφαίνεται μια απλή έλλειψη παρατηρητικότητας και αντίληψης. Στη συγκεκριμένη πρόταση και μόνο όμως, λάμπει όλη η σκοπιμότητα που επιμελώς έχει κρυφτεί κατά τα άλλα.
