Έχεις μεγάλο δίκιο De La Net. Κι εγώ όταν ήμουν μικρή (πήγαινα σχολείο ακόμα δηλαδή), είχα το ίδιο πρόβλημα, δεν μου άρεσε σχεδόν κανένας ή όποιος κι αν μου είχε αρέσει για κάποιο λόγο δεν του άρεσα κι εκείνου ή ακόμα ακόμα δεν υπήρχε και περίπτωση να του αρέσω γιατί δεν κάναμε παρέα. Και σνόμπαρα όλους τους άλλους. Τώρα που μεγάλωσα και κοιτώντας πίσω καταλαβαίνω πως απλά δεν ταίριαζα με τα περισσότερα παιδιά του σχολείου μου και όταν πήρα τον δρόμο μου ως ενήλικας τα πράγματα διαφοροποιήθηκαν. Τότε ένιωθα αρκετά απελπισμένη πάντως για την έλλειψη ταιριαστών ανθρώπων στη ζωή μου και τη μη ανταπόκριση των κανα δυο που εκτιμούσα, οπότε μπορώ να καταλάβω τις γενικεύσεις. Αλλά μην μένετε εκεί, ο De La Net έχει δίκιο.