Συμφωνοι, ο πανελληνιες ειναι ενας ξεπερασμενος και λανθασμενος τροπος εισαγωγης στο πανεπιστημιο. Ωστοσο, το να μπαινει σε οποια σχολη θελει ο οποιοσδηποτε και στην πορεια να διαγραφεται η να παραμενει αναλογα με τις επιδοσεις του ειναι μαλλον αφελες δεδομενου οτι ειναι αδυνατον να συντηρησει ενα ιδρυμα ενα τετοιο συστημα (μεγαλη κουβεντα και δε θελω να γραφω σεντονια).Με την ιδια λογικη θα μπορουσε οποιοσδηποτε να μπαινει σε μια δουλεια (γιατι οχι;) και αναλογα με τις επιδοσεις του να εμενε η οχι, χωρις καμια διαδικασια επιλογης. Οσο για το αισθημα απορριψης και αποτυχιας, καλως ηρθατε στον πραγματικο κοσμο! Απο την πρωτη χυλοπιτα μεχρι την πρωτη απολυση, το πρωτο χαμενο μονακι στο μπασκετ της γειτονιας, τη στιγμη που συνειδητοποιεις οτι δε σε φτανουν τα λεφτα για να παρεις ποδηλατο στο παιδακι σου τρως απογοητευσεις και απορριψεις. Τι σκοπευει να κανει γι αυτο ο ΣΥΡΙΖΑ;Τελος, περι αιωνιων φοιτητων (δεδομενου οτι ειμαι ενας τετοιος), μπορει καποιος να εξηγησει πως εγω που ζω και εργαζομαι στο εξωτερικο και χρωσταω μερικα μαθηματα για να παρω πτυχιο (απο το 2001) γιατι δε μου βγηκε καλα το προγραμμα με θητειες, δουλειες κλπ, επιβαρυνω το ελληνικο κρατος και το πανεπιστημιακο ιδρυμα στο οποιο φοιτησα; Αν καποια στιγμη μπορεσω να συνεχισω τις σπουδες (οπως θα ηθελα να συμβει) και παρω το ρημαδοπτυχιο, γιατι να μην εχω αυτην τη δυνατοτητα; Ενδεικτικα, στο αμερικανικο συστημα υπαρχει μια επιλογη η οποια λεγεται maintenance of matriculation συμφωνα με την οποια επιλεγεις να "παρεις αδεια" απο τις σπουδες σου και να επιστρεψεις οποτε επιθυμεις.
