#7 Επειδή εξέφρασες τη διαφωνία σου σε κάτι, ή εξεπλάγης που κάποια φίλη οσυ πίστευε κάτι, δε σε καθιστά κακή ή παράλογη φίλη.To σύνδρομο από το οποίο πιστεύω εγώ ότι πρέπει να απαλλαγούμε όλοι (δεν εξαιρώ τον εαυτό μου) είναι αυτό του σαρκασμού απέναντι στην πίστη ή τις δοξασίες ή τις όποιες, κατά την άποψή μας, βλακείες τις οποίες κάποιοι άλλοι πιστεύουν ή υιοθετούν ή εξετάζουν (με το δικό τους τρόπο) απλώς και μόνο επειδή εμείς τις απορρίπτουμε ή δεν τις ενστερνιζόμαστε. Αυτό θα μας έκανε όντως καλύτερους και ανώτερους ανθρώπους. Κατά τα άλλα, είναι θέματα που βεβαίως μπορούμε να συζητάμε και να ανταλλάσσουμε γνώμες, να μοιραζόμαστε ανάλογες εμπειρίες, να επικοινωνούμε τις αντιλήψεις μας (εάν και στο βαθμό που το επιθυμούμε), ακόμα και με σκωπτικό ίσως τρόπο. Aλλά το να μειώνει κανείς άμεσα ή έμμεσα κάποιον για λόγους προλήψεων/δεισιδαιμονιών - ακόμα και προκαταλήψεων -, εάν και εφόσον βεβαίως δε βλάπτουν κόσμο (ή άλλα ζωντανά πλάσματα) και δε λειτουργούν καταπιεστικά ή επιθετικά απέναντι σε εσένα ή άλλους, το βρίσκω έως και κακόβουλο. Οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο φυσική, αλλά και μεταφυσική. Είμαστε και ενέργεια και μαγεία και πολλά άλλα ανεξήγητα δια της ορθολογικής οδού. Δεν τεκμηριώνονται όλα αυτά και αυτό μας φέρνει μπροστά σε μια αμηχανία που είναι φυσική. Ας προσπαθήσουμε να τη διαχειριστούμε καλύτερα. Μπορούμε, πιστεύω. Η άρνηση της μεταφυσικής μας πλευράς είναι μάταιη - όλοι νομίζω το βρίσκουν αυτό στον εαυτό τους. Ο κάθε λαός και η κάθε κουλτούρα ιστορικά το διαχειρίστηκε (ή/και το κάνει ακόμα) με τους δικούς του καλούς ή κακούς, πιο ανθρωποκεντρικούς ή πιο φυσιοκεντρικούς τρόπους, σε συνάρτηση και συνδυασμό με το επίπεδο της πνευματικής του ανάπτυξης, της επιστημονικής του προόδου, της εθνοψυχολογικής του ιδιαιτερότητας, των κοινωνικών του κωδίκων, των εξωτερικών ή άλλων επιρροών του κλπ. Το θέμα της οικονομικής ή άλλου είδους εκμεττάλλευσης αυτής της ανθρώπινης σφαίρας από επιτήδειους δεν προκαλεί καμία έκπληξη, αν λάβει δε κανείς υπόψιν του ότι η εκμετάλλευση ανθεί σε όλους τους τομείς, ακόμα και στους αμιγώς επιστημονικούς οι οποίοι μάλιστα διακρίνονται και από αυστηρές δεοντολογίες και στους οποίους πρωτίστως διακυβεύεται η σοβαρότητα, η οποία εκεί και ορίζεται με τυπικούς όρους.Προσωπικά, αποφεύγω πλέον να εκθέτω τέτοιας υφής ζητήματα σε κοινή θέα διότι όντως φαίνονται αλλόκοτα και επικρατεί μια ατμόσφαιρα περίεργη που, ακριβώς επειδή εμπίπτει στο καθαρά υποκειμενικό πεδίο ερμηνείας και κατανόησης του καθενός και δε γεννάται κάποια πειστική εξήγηση εξ' αντικειμένου, στέκεται κάπως δυσπροσάρμοστη. Αυτό συμβαίνει θεωρώ κυρίως επειδή όλες αυτές οι θεματικές έχουν ενοχοποιηθεί ως επί το πλείστον, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, στη δυτική κοινωνική συνείδηση και, κατ' επέκτασιν, περιθωριοποιηθεί. Στην ίδια κατηγορία βρίσκεται και το μέγα ανεπίλυτο και δυσερμήνευτο πρόβλημα της ύπαρξης του Θεού.
