Χαίρομαι που επιτέλους βλέπουμε και μια τέτοια συνέντευξη. Αλήθεια, έχω βαρεθεί να ακούω για το πόσο όμορφα είναι τα χωριά και οι κωμοπόλεις και πόσο πιο ήρεμα και μη αγχωτικά είναι από την Αθήνα και εν μέρει υπάρχει μια αλήθεια σε αυτά, αλλά κάπου πρέπει να πούμε πάσο. Φτάνει με τα βουκολικά μας αισθήματα. Η πραγματικότητα είναι ότι όποιος ισχυρίζεται ότι μισεί την Αθήνα, μάλλον δεν την έχει στα πιο κρυφά της μέρη. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας και σε κάποια από αυτά έχω ζήσει, αλλα τόση ομορφιά όσο εκείνη της Αθήνας δεν έχω δει ξανά. Είναι σαν μια ξεπεσμένη αρχόντισσα, ξέρετε. Μέσα στην βρωμιά της, την φτώχεια της, την αθλιότητα της, φαίνεται μια μεγαλειότητα, μια ομορφία, μια αρχοντοσύνη που δύσκολα την βρίσκεις σε άλλη πόλη...