Πάμε πίσω μισό αιώνα. Τότε που ο άνδρας δεν διαννοούταν να σηκωθεί απ το τραπέζι η κυρία που συνόδευε και να μην ανασηκωθεί. Τοτε που ο πληθυντικός ήταν ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Τότε που το ντύσιμο ήταν statement σεβασμού της περίστασης, όχι αντικομφορμισμού. Αλλαξαν οι εποχές. Και δυστυχώς, το αγοράιο, η ματσίλα, το "η πάρτη μου να'ναι καλά και οι άλλοι να πάνε να μπιπ" περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι εν πολλοις προέκταση της πολιτικής. Δείτε τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών, τα πρότυπα, τις -μη- αξιες, το πώς μιλάνε, το τι προωθούν και υποστηρίζουν. Και δε μιλώ για τον Ερντογάν και τον Πούτιν, αλλά για τους δικούς μας. Κάνει μπαμ το πράγμα. Και αντανακλά σε όλη την κοινωνία με αποτέλεσμα τη γαϊδουριά που βλέπουμε.