#2 Δεν αμφιβάλλω καθόλου για την αλήθεια όσων λες ότι παρατηρείς γύρω σου, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πιστεύεις ότι οι παρατηρήσεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με την ιδεολογία σου.Εξηγούμαι: Αν αφήσεις νεογέννητα παιδιά να μεγαλώσουν με λύκους, δύσκολα θα βρεις διαφορές στη συμπεριφορά αρσενικών και θυληκών. (Επίσης δύσκολα θα βρεις οποιοδήποτε χαρακτηριστικό που να σου θυμίζει ανθρώπινη συμπεριφορά.) Από τέτοιες περιπτώσεις, που έχουν καταγραφεί και μελετηθεί επιστημονικά, μπορείς πολύ καθαρά να συλλάβεις σε ποιο βαθμό η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν γεννάται εκ του μηδενός σε κάθε άτομο αλλά, στην ουσία, αντικατοπτρίζεται από το περιβάλλον του και καλλιεργείται. Ακόμη και το IQ.Υπάρχουν όντως αρκετά χαρακτηριστικά που (όπως σωστά σημειώνει η Λένα, σε χώρες σαν τη δική μας - και σε άλλες ακόμη περισσότερο, θα συμπληρώσω) κάνουν την ανδρική και τη γυναικία συμπεριφορά να μοιάζει πολύ διαφορετική. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι στοιχεία εγγενή σε κάθε φύλο, και όχι κοινωνικές κατασκευές. Μιλάς για μορφωμένους ανθρώπους. Πιστεύεις ότι όλοι οι μορφωμένοι άνθρωποι νομοτελιακά μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς κανένα, υποφώσκον έστω, στερεότυπο στο μυαλό τους; Άσε που κάτι τέτοιο είναι και δύσκολο, αφού τα παιδιά δε μεγαλώνουν απομονωμένα από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Δεν εισπράτουν διδαχές μόνο από τους γονείς ή τους καθηγητές τους.Αυτά όσον αφορά την (υπαρκτή όντως) τάση μεγάλου μέρους των γυναικών να "θάβουν" τις ομόφυλές τους. Αλλά αλήθεια τώρα... δεν έχεις ακούσει αρκετούς άνδρες να "θάβουν" (και εννοώ πολύ... βαθιά!) άλλους άνδρες πίσω από την πλάτη τους, ακόμη και υποτιθέμενους φίλους τους; Μήπως έχουμε λίγο και την τάση να εκλαμβάνουμε τις κακίες μεταξύ γυναικών ως θάψιμο, αλλά τις κακίες μεταξύ ανδρών ως "καλόπιστη κριτκή";