Γιατί πάντα οι συμβουλές τύπου 'να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια', 'να γίνουν συμβιβασμοί', να 'του δοθούν ελαφρυντικά' (γιατί αναπαράγει τη χυδαία φαλλοκρατία της γενικευμένης κουλτούρας;),κτλ., κατευθύνονται προς τιs γυναίκες; Τέτοιοι άνδρες, σαν τον σύζυγο της #4, είναι σε ένα γάμο για να τους υπομένουν οι γυναίκες; Για να περιστρέφονται γύρω τους, να σηκώνουν το βάρος της κοινής σχέσης και όταν αυτά τα ανώριμα και ελλειμματικά εγώ εκρήγνυνται να τους συγχωρούν με το σκεπτικό ότι έτσι έμαθαν από την κοινωνία; Να ξεμάθουν λοιπόν, καιρός κάτι τέτοιοι να αρχίζουν να δουλεύουν με τον εαυτό τους (που έπρεπε να γίνει με δική του πρωτοβουλία) , να σκοτώσουν το φαλλοκράτη που έχουν μέσα τους (που τους τυραννάει φυσικά και αυτούς), ώστε να καταφέρουν μια μέρα να είναι καλοί σύντροφοι και πατέρες. Και όλα αυτά είναι δική τους ευθύνη όχι της συντρόφου τους. Επίσης η # 4 το λέει ξεκάθαρα, ο νέος σύζυγος έχει πέσει στην εκτίμηση της (φυσικό ήταν). Είναι πολύ δύσκολο να ανακτηθεί η εκτίμηση όταν χάνεται, και η δουλειά πρέπει να γίνει από μέρους του συζύγου της καθώς μια συγγνώμη ούτε φτάνει ούτε αντιμετωπίζει την πηγή του προβλήματος. Ανατριχιαστικό το ότι αυτή η ανδρική κουλτούρα δεν έχει θαφτεί κάτω από πέντε πήχες χώμα στην Ελλάδα του 2014.
