Το βιβλιαρακι απο οτι καταλαβα δεν ειναι δικο της αλλα καποιου δημοσιογραφου των NewYork Times. Ισως να της πηρε συνεντευξη και αυτες οι αποκαλυψεις να ειναι αποσπασμα των οσων ειπε (εκεινη) περιγραφοντας τη σχεση της με το Ρομπιν Ουΐλιαμς. Οπως και να χει, γιατι να μην παρουσιασει και αυτες τις πτυχες της σχεσης/συνεργασιας μαζι του; Τι σχεση εχει το οτι εκεινος πεθανε (και αρα δεν υπαρχει αντιλογος); Υπονεις οτι μπορει και να λεει ψεμματα αλλα δεν υπαρχει καποιος να την αντικρουσει; Γιατι το πιθανοτερο ειναι οτι αυτα που λεει οντως εγιναν. Το ειπε και ιδια, ηταν η δεκαετια του 70. Αυτο που τωρα αναγνωριζουμε ως σεξουαλικη παρενοχληση, το 60 και το 70 ηταν 'παιχνιδιαρικη συμπεριφορα'. Και πισω και μπροστα απο τις καμερες. Υπαρχουν απειρες ταινιες του Τζειμς Μποντ με Σων Κονερι, με παρενοχλητικες συμπεριφορες -μεσα στην ταινια- πχ ο Μποντ να χτυπαει 'παιχνιδιαρικα' την παρτενερ στον ποπο και της λεει 'αντε πηγαινε τωρα, εχω κουβεντα εδω'. Αυτο τι σημαινει, οτι δεν συμπαθουμε το Σων Κονερι ως ηθοποιο; Lumidy, το οτι φαινοταν 'εξαισιος ανθρωπος με ταλεντο' πως ακυρωνει το οτι μπορει να φεροταν με αυτο τον τροπο στη συγκεκριμενη συναδελφο του; Ταλεντο ειχε σιγουρα. Το οτι φαινοταν εξαισιος ανθρωπος που το στηριζουμε; Στους ρολους που επαιζε; Δεν ξερουμε τιποτα για αυτον. Το σιγουρο ειναι οτι ναι, ηταν παρα πολυ συμπαθης και πηγη εμπνευσης για πολλους απο εμας. Και παρα πολλοι, λυπηθηκαμε πραγματικα που εφυγε απο τη ζωη. Οι Iron Maiden του αφιερωσαν το Tears of a Clown στον τελευταιο τους δισκο. Πρεπει ομως να μπορουμε να διαχωριζουμε τη συμπαθεια προς τον καλλιτεχνη ή τα συναισθηματα που μας βγαζει η τεχνη του, απο τον πραγματικο χαρακτηρα ή εστω τις συμπεριφορες (καποιες συμπεριφορες) της πραγματικης ζωης. Στο δια ταυτα. Θελω να πιστευω οτι οι συνεχεις αναφορες και αποκαλυψεις που ερχονται στο φως, σε σχεση με παραβιασεις του προσωπικου χωρου και της σεξουαλικης αξιοπρεπειας των ατομων, θα μας διδαξουν κατι στο τελος ή θα βελτιωσουν τον τροπο που αντιμετωπιζουμε ο ενας τον αλλο. (Θελω να πιστευω)
