Πολύ ωραία κριτική, είναι πάντα ευχάριστο να διαβάζει κανείς κριτικές που προσπαθούν να αξιολογήσουν τις superhero movies γι'αυτό που είναι, όχι με τους όρους που θα ανέλυαν μια ταινία του Γκοντάρ ή του Κεν Λόουτς. (Ακόμη και σήμερα το κάνουν πολύ κια ειλικρινά μου φέρνει ζαλάδα.) Και ναι, μια τέτοια ταινία μπορεί να μην υστερεί σε καταιγιστική δράση, αστεία και οπτική απολαυση, και παράλληλα να θίγει ευαίσθηατ θέματα. Δε λέμε ότι τα θίγει όπως ο Χάνεκε, τα θίγει όμως με τρόπο που αγγίζουν ένα ευρύ κοινό, κι αυτό είναι πολύ αξιόλογο.Καλά, η φίλη σας βρίσκει όλα τα X-Men ίδια; Ακόμη και το The Last Stand; Παίρνω πολύ θάρρος αν πω να μην την εμπιστεύεστε όσον αφορά τις ταινίες δράσης, και ειδικά το υπερηρωικό είδος;Τέλος, εντελώς πληροφοριακά, ο Quicksilver έγινε μεν γνωστός ως μέλος των Avengers, στους X-Men όμως πρωτοεμφανίστηκε, και δη ως γιος του Magneto. (Στη ταινία υπάρχει ένα έξυπνο κλείσιμο του ματιού, όταν κατά τη γνωριμία τους ο Quicksilver λέει στο Magneto "Η μητέρα ήξερε κάποιον με τη δική σου δύναμη (δηλ. τον έλεγχο του μετάλλου)")