celiamousseΘα έλεγα ότι συνολικά έχεις τα δίκια σου, και συμφωνώ σε πολλά που λες. Βέβαια οι περισσότεροι μη-φανταστικά-πλούσιοι δεν έχουν τις παραστάσεις που έχεις εσύ και δεν μπορούν να δουν τον εαυτό τους συγκριτικά με πραγματικούς μεγιστάνες. Ίσως όμως και να μη χρειάζεται, στην ουσία. Απλά πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι οποιαδήποτε κι αν είναι η οικονομική μας κατάσταση, έχουμε χρέος να συμπεριφερόμαστε σαν άνθρωποι και όχι σαν τούβλα και ξύλα απελέκητα. Κι ένα συγκεκριμένο χρέος είναι να βοηθάμε και να συμπαραστεκόμαστε σε κάθε έναν συνάνθρωπό μας που αντιλαμβανόμαστε πως βρίσκεται σε μειονεκτικότερη κατάσταση (είτε οικονομικά είτε με κάποιον άλλον τρόπο). Προσοχή: όχι να το επισημαίνουμε στον ίδιο άνθρωπο που βοηθάμε, ούτε να το κάνουμε παντιέρα στην παρέα μας. Αθόρυβα και ουσιαστικά, και παρακινώντας άλλους να βοηθήσουν με το παράδειγμά μας. Αυτό όμως στο οποίο διαφωνώ κάθετα είναι το εξής: "Εχεις κοινωνικες ευθυνες βεβαια που προκυπτουν απο τον πλουτο σου, αλλα ποιος να σε αδικησει αν ψωνιστεις?" Οι κοινωνικές ευθύνες είναι όλων μας ανεξαρτήτως πλούτου. Ο πλούτος πολλαπλασιάζει τις ευθύνες και τους ανθρώπους που καλείσαι να βοηθήσεις (οκ το επισημαίνεις αυτό). Ο πλούτος, όχι, δεν είναι δικαιολογία για να "ψωνιστείς". Οι ψωνισμένοι πλούσιοι είναι οι νεόπλουτοι και ακατέργαστοι, και σύντομα νεόπτωχοι γιατί δεν κατανοούν τις αρχές διαχείρισης και πολλαπλασιασμού του πλούτου, απλά ενδιαφέρονται να τον επιδείξουν και να τον τρίψουν στα μούτρα όσων στο παρελθόν τους ενοχλούσαν. Γενικώς έχεις μυθοποιήσει αρκετά τους πλούσιους συμφοιτητές που γνώρισες στις σπουδές σου, παιδάκια με τα λεφτά των γονιών δηλαδή. Έχουν τις ευκαιρίες αλλά είναι ακόμη αδούλευτο υλικό. Χρειάζεσαι να έρθεις σε επαφή με αυτούς που δημιούργησαν ή διαχειρίζονται επιτυχώς μεγάλη περιουσία ως ενήλικες. Εκεί θα δεις πόση σκληρή δουλειά, καλλιέργεια, πειθαρχία, και χαμηλό προφίλ χρειάζονται για να είσαι πραγματικά πλούσιος :)