Τέλη '90 πήγα σε μια ιδιωτική σχολή στη Θεσ/νίκη, για υπολογιστές. Εκεί μου κόλλησε η Χ., για να τη βοηθάω επειδή ήμουν καλή κι εκείνη ζοριζόταν, που ήταν φοιτήτρια από την Κηφισιά, με μπαμπά στη ΔΕΗ και πολλά λεφτά όπως άφηνε πάντα να γίνει κατανοητό από τα συμφραζόμενα. Από την 2η μέρα ρωτούσε,κάπως άκομψα, αλλά της αναγνωρίζω την προσπάθεια να το κάνει διακριτικά, τι δουλειά κάνουν οι δικοί μας γονείς. (Ανάμεσα μας υπήρχε μια πάμπλουτη κοπέλα η οποία δε μιλούσε. Κάποτε έλειψε για μερες, επειδή, οπως είπε στην καθηγήτρια, έπεσε από το άλογο. Η Χ. έπαθε καμιά δεκαριά εγκεφαλικά από της απαντήσεις της ζάμπλουτης στις αδιακριτες ερωτήσεις της).Κάαααποτε πήγα κι εγώ στο φοιτητικό της σπίτι, αφού εκείνη είχε έρθει χιλιάδες στο δικό μου. Αλλά οκ, είχε συγκάτοικο, εγώ είχα γκόμενο. Δεν περίμενα να δω κάτι συγκεκριμένο, αλλά ίσως περίμενα τελικά γιατί μου έκανε εντύπωση που στο δωμάτιο της είχε απλά ένα φοιτητικό σετ κρεβατοκάμαρας. Κάποια στιγμή η συγκάτοικος έφυγε και στο μεσοδιάστημα μέχρι να έρθει η επόμενη, ξαναπήγα στο σπίτι της. Είχε μείνει μόνο το φουρνάκι στην κουζίνα και μια αρχαία τηλεόραση σ'ένα αρχαίο τραπεζάκι φορμάικας. Και το δωμάτιο της, οκ.Τι έγινε λέω, γιατί είναι έτσι το σπίτι; Πώς, τι έχει;Πού είναι τα πράγματα σου;Δεν είχα εγώ, ήταν της κοπέλας.Ε και δε θα πάρεις κάτι εσύ;Μα γιατί, αφού η επόμενη που θα έρθει είναι πρωτοετής, θα έχει τα πάντα αφού θα έρθει για 4 χρόνια.Γιατί εσύ όταν ήρθες είχες τα πάντα;Ε όχι, αφού τα είχε η άλλη.Κάθησε 4 μήνες έτσι ρε παιδιά. Βασικά σπίτι μου την έβγαλε τώρα που το σκέφτομαι εκείνο το διάστημα.Και μετά, τον τελευταίο μήνα των σπουδών της, επειδή η συγκάτοικος θα έφευγε, μου ζήτησε, και έγινε, να μείνει σ'εμάς για να μην πληρώσει ολόκληρο ενοίκιο αφού η άλλη θα έφευγε. Το πώς ηταν ως φιλοξενούμενη, στο επόμενο επεισόδιο.Αχ αλήθεια ελπίζω να διαβάζει.