ο Αργυρης της ψυχης μας... Ακομα τον θυμαμαι πως ερχοτανε στις καφετεριες του Ν. Ηρακλειου σαν ζητουλας για να δωσει το χερι του σε καθε αγνωστο που επινε τον καφε του πριν τις δημοτικες εκλογες πριν κατι χρονια... Τραγικες φυσιογνωμιες ενος τραγικου πολιτικου τοπιου.
