1: Το "Αν θέλετε" χρησιμοποιείται στην ευγενική συνομιλία των Ελλήνων εδώ και δεκαετίες. Παραδείγματα:- Περάστε, αν θέλετε. - Πάρτε ένα σοκολατάκι, αν θέλετε. - Δοκιμάστε τώρα αν λειτουργεί, αν θέλετε.Στην αρχή χάθηκε ο πληθυντικός, γιατί όλοι οι Έλληνες γνωριζόμαστε υπερβολικά καλά μεταξύ μας για να χρησιμοποιούμε πληθυντικούς ευγενείας και αηδίες τέτοιες. Και έτσι έγινε "Αν θέλεις".- Πάρε ένα σοκολατάκι, αν θέλεις.Μετά χάθηκε και το "αν θέλεις" επειδή ποιός είμαι ο δούλος του να τον παρακαλάω να φάει ένα γαμοσοκολατάκι; Να και αν το φάει να και αν δεν το φάει. Και τέλος το επαναφέραμε το "αν θέλεις", αλλά με νέο σκοπό και στόχο. - Βγάλε τον σκασμό, αν θέλεις. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το "Αν Θέλεις". Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος δεν ξέρει πως να φερθεί ευγενικά πλέον. Γιατί ρε φίλε να χρησιμοποιήσεις στο θέατρο το κινητό σου; Χέσε τον Σέξπιρ. Τον διπλανό σου σεβάσου και τους υπόλοιπους γύρω σου που πήγαν να απολαύσουν το θέατρο και όχι να αποσπούνται από την φωτεινότητα της οθόνης σου και τα μπιπ μπιπ του πληκτρολογίου σου. Να πω την αλήθεια, μου λείπει ο πληθυντικός και όλα όσα συνεπάγεται.