Βολευόμαστε στη θέση του θύματος. Όχι οι γυναίκες, οι πάντες. Νιώθουμε αδικημένοι και ζητάμε κάτι που υποτίθεται πως οι άλλοι μας χρωστούν, αλλά όπως νιώθουμε όλοι θύματα, δεν υπάρχει κανείς να μας το δώσει. Ο ώριμος άνθρωπος δεν ζητά, δίνει. Αυτό είναι το κλειδί της ευτυχίας. Όποιος/α δεν ξέρει να ξεχωρίσει το βιασμό από ένα χαζό κομπλιμέντο, είναι απλά άνθρωπος της εποχής του (και ευτυχώς θα εξαφανιστεί μαζί της).