Καραβαν έθεσα το ερώτημα από την μεριά της σπάταλης. Αυτό που σε ρώτησα εγώ το έχω κάνει. Έχω ξοδέψει ένα πολύ μεγάλο ποσό για κάτι προσωπικό μου που δεν είχε σχέση με το παιδί μας, και ο άντρας μου επέδειξε στοϊκή ψυχραιμία αναλογικά με τις πεποιθήσεις του (και το γεγονός ότι θεωροούσε από γελοίο ως φαιδρό να ξοδέψω τόσα χρήματα για το εν λόγω αντικείμενο του πόθου μου). Το έκανε για χατήρι μου αλλά ξέρω ότι αυτό που έκανα "κόστισε" ακριβά γενικώς όχι μόνο κυριολεκτικώς.Αλλά εμείς έχουμε βρει τις ισορροπίες μας σε αυτό. Μάλλον κι εμένα ο άντρας μου (ευτυχώς) σκέφτεται όπως εσύ. Κι εγώ βέβαια είμαι άλλος άνθρωπος απ'ότι ήμουν πριν (και δεν μου έχει κάνει κακό αυτό, μάλλον το αντίθετο!).