Συμφωνώ και μαζί σου και με την Α, μπά κυρίως ως προς το ποιος έχει ευθύνη, τελικά, για τα βιώματα που μας διαμορφώνουν. Και η απάντηση, σαφώς, γυρνάει στον ίδιο μας τον εαυτό.Ως ενήλικες, οφείλουμε να σκεφτόμαστε γιατί συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους. Αν κάτι δεν μας αρέσει, θα πρέπει να προσδιορίζουμε το γιατί και να προσπαθούμε να το αλλάξουμε.Ιδανικά, τουλάχιστον. Ξέρω ότι στην πράξη χωλαίνουμε ως είδος.
