Η δικαιοσύνη δεν διαπραγματεύεται. Αν κάποιος ευνοείται από την δικαιοσύνη επειδή διετέλεσε πρωθυπουργός ή πρόεδρος, τότε απλώς δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στην δικαιοσύνη. Και μετά από αυτό, αρχίζει το πραγματικό ξεχαρβάλωμα του κοινωνικού ιστού. Γιατί αυτή η κουλτούρα ατιμωρησίας διθαχέεται και στους υπουργούς και τους υφυπουργούς και στου γενικούς γραμματείς κτλ κτλ. Να μην επεκταθώ, τα βλέπουμε και τα βιώνουμε.Ο υπουργός εργασίας πιάστηκε να απασχολεί ανασφάλιστους εργάτες κι ούτε καν παραιτήθηκε, πόσο μάλλον να αντιμετωπίσει την δικαιοσύνη. Αντίστοιχα ο υπουργός Πε.Χω.Δ.Ε. πιάστηκε να σηκώνει αυθαίρετο και μια από τα ίδια. Όχι λοιπόν και πάλι όχι. Η δικαιοσύνη ή θα υπάρξει για όλους ή αλλιώς ας ετοιμαστούμε για τα χειρότερα. Γιατί τότε κι εγώ έχω κάθε ηθικό δικαίωμα να πάω να σπάσω την τράπεζα που μου παίρνει το σπίτι, να κάψω το αυτοκίνητο του αφεντικού μου που μου κλέβει ένσημα και να βανδαλίσω το κατάστημα της πολυεθνικής που περιόρισε τον τζίρο της δικής μου μικρής επιχείρησης.