Τι ακριβώς είναι η "υψηλή λογοτεχνία" και γιατί η αστυνομική λογοτεχνία δεν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια; Πλέον οι σύγχρονοι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων δεν ακολουθούν την παλιά συνταγή της θείας Άγκαθα, ένα σκέτο whodunnit, αλλά τοποθετούν το έγκλημα μέσα στην κοινωνία, σχολιάζουν, αναλύουν και κάνουν τον αναγνώστη να σκεφτεί. Δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο, για παράδειγμα, ένα βιβλίο του Nesbø να μη στέκεται επάξια δίπλα σε έναν Καμύ ή Ντοστογιέφσκι. Επειδή απλά μας έχουν μάθει ότι ο Καμύ και ο Ντοστογιέφσκι είναι "κλασικοί", άρα καλύτεροι; Συγγνώμη, αλλά δεν θεωρώ την "υψηλή λογοτεχνία" de facto καλύτερη.
