Η Δημοκρατία, αρέσει δεν αρέσει, είναι πολίτευμα μεταξύ ομοίων ανθρώπων.Οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες κατ'ανάγκην επιβιώνουν μόνο μέσω ολιγαρχικής εξουσίας.Παράδειγμα: ως κοινωνία επιθυμούμε την ενίσχυση οικονομικώς, των ανύπαντρων μητέρων, προκειμένω αυτές να μορφωθούν και να αποκτήσουν περισσότερες δεξιότητες και να γίνουν έτσι πιο ανταγωνιστικές στην αγορά εργασίας.Φτιάχνουμε και νόμο τον οποίο τον στέλνουμε για έγκριση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επειδή όμως είμαστε συγχρόνως και πολύ προοδευτικοί, ο Πρόεδρός μας είναι μουσουλμάνος από το Ιράκ.Αυτός λοιπόν, αρνείται να υπογράψει, επειδή αυτό έρχεται σε αντίθεση με το δικό του ισλαμικό αξιακό σύστημα.Μπορεί συνεπώς να υπάρξει δημοκρατία σε μια κοινωνία μόνιμης σύγκρουσης αξιακών συστημάτων; σαφώς και όχι.Για να μπορέσουν όμως να συνυπάρξουν αναγκαστικώς, χρειάζεται ένα αυταρχικό σύστημα επιβολής το οποίο θα τρομοκρατεί και θα αστυνομεύει τις φυλετικές ομάδες που συνθέτουν την πολιτισμική κοινωνία.Ο Ορμπάν άρα, είναι υπερασπιστής της Δημοκρατίας και οι Ευρωπαιστές σπρώχνουν τις κοινωνίες στον εφιάλτη της γκετοποίησης και τους αυταρχισμού.