Την αγαπας, αλλα κρατησες μια παραλληλη σχεση 6 ολοκληρους μηνες.Δεν ειμαι εδω να παραθεσω αποψη ως το απολυτα πιστο ατομο. Αλλα δε το καταλαβαινω.Δηλαδη οσες φορες μπηκα στο τριπ αυτο, εγκεφαλικα ειχα χωρισει, εμενε μονο να το πω και τελειωνε.Ειχα δωσει ευκαιριες, ειχα στηψει το μυαλο μου αν καποιες στιγμες βαριομουν τον ανθρωπο που ειχα απεναντι, να το παλεψω γιατι ειμασταν μαζι ταδε χρονια πχ.Ειμαι κ της αποψης οτι οκ ισως τελικα ο ανθρωπος να μην ειναι μονογαμικο ον, εκ φυσεως και για τις 2 πλευρες.Αλλα το να εισαι ειλικρινης σε ξεχωριζει εξ αρχης ως οντοτητα κ ως χαρακτηρα.Τελος παντων...πως να μην το μαθει?Δηλαδη αν ο οποιος τυπος/τυπισσα μπει σε αυτο το τριπακι κ ξεκινησει τις απειλες, εσυ ο ιδιος θα πας απο εμφραγμα μονο απο το καθημερινο αγχος.Και 6 μηνες, ειναι 6 μηνες. Ειναι παραλληλη σχεση.Αν δε σας εχει πετυχει γνωστος σου καπου εξω, λογικα ειχατε ενα κυκλο--ποσο παλαβος θα το παιξεις τυπου ''δε την ξερω την κυρια?''Μερη? φωτογραφιες? κοινωνικος κυκλος?Δεν ειχατε ζωη σε 6 μηνες? Πως θα το κρυψεις αν σκασει στο προσωπο της μια φωτο με την αλλη?Πες τη το. Αν την περιοδο που εσυ ερωτευτηκες πια τοσο πολυ, ειχατε οντως θεματα στο σπιτι, επικοινωνιας,εισασταν απομακρυσμενοι μπορει και να το καταλαβει( σα γυναικα σου λεω οχι δε θα το καταλαβει).Αλλα τι ειναι καλυτερο τελικα?Να φανεις ειλικρινης κ αν εχετε γερες βασεις να παραμεινετε ζευγαρι η να κουκουλωσεις ενα ψεμα με ενα αλλο κ στο τελος να εισαι χαμενος απο παντου.Χωρισα γιατι μου ελεγε ψεματα.Οχι για γκομενικα θεματα.Το ψεμα ειναι που μου εμεινε μετα απο 6 χρονια συμβιωσης και ενα παιδι.Αν ηταν στο ελαχιστο ειλικρινης τα τελευταια τρια χρονια που εγινε ολο αυτο θα ειμασταν μαζι.Τωρα να μου πει οτι πεθαινω, αν δε δω χαρτι γιατρου δε τον πιστευω.Μιλα της ρε ανθρωπε, τα εκανες σκατα αλλα κρατα λιγη αξιοπρεπεια.Περισσοτερο σεβασμο θα σου εχει καποια στιγμη ακομα κ αν χωρισετε.
