Στην Ευρώπη, αυτές οι νέες επιχειρήσεις της ψηφιακής οικονομίας αποτελούν τον Δούρειο Ιππο για το ξήλωμα ολόκληρου του κοινωνικού κράτους. Ενώ -πολύ συστά- οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία και πανσιόν είναι (ή οφείλουν να είναι) ασφαλισμένοι και να αμείβονται τουλάχιστον με τον κατώτατο μισθό, όλο το προσωπικό που εργάζεται για τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα στις ψηφιακές πλατφόρμες (καθαριότητα, παραλαβή-παράδοση) είναι ανασφάλιστο και αμείβεται άθλια. Το ίδιο ισχύει και για την ασφάλιση (της διόλου συμπαθούς τάξης) των ταξιτζήδων τους οποίους ανταγωνίζεται η UBER.
