Το διάβασα...το ξαναδιάβασα... ένοιωσα υπέροχα που κάποιος μ αγαπάει αληθινά και βαθιά χρόνια ολόκληρα τώρα...ομως ένοιωσα και βάρος...ένα βάρος που δεν μπορώ να το σηκώσω! Ειμασταν παιδιά! Προλάβαμε, δεν προλάβαμε να ζήσουμε τον έρωτα! Αγνά συναισθήματα, καθάρια! Όμως τα χρόνια πέρασαν...οι ζωές μας τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους...τιποτα δεν είναι ίδιο και τίποτα δεν θα ξαναγίνει ίδιο! Κάποια πράγματα τα ζεις μία φορά και μένεις με τις αναμνήσεις. Είμασταν έφηβοι. Δεν προλάβαμε να ζήσουμε μαζί,να δούμε τα αρνητικά μας,αν ταιριάζουμε...θυμάσαι μόνο τα καλά!.. Μεγάλη παγίδα!! Είμαστε μεγάλοι πια με διαφορετικές ζωές. Ωραίες οι αγάπες...αλλά υπάρχει και η πραγματική ζωή...και είναι σκληρή! Εκτίμησε αυτα που έχεις και μην μπλέκεις σε μονοπάτια που δεν ξέρεις που θα σε βγάλουν...Μπορεί να μείνεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μόνος και να μην μπορείς να το διορθώσεις! Είμαστε μονο Φίλοι. Σε νοιάζομαι και θα σε νοιάζομαι πάντα. Καλή συνέχεια...να σαι πάντα καλά!