Πανο εισαι πλεον 18 χρονων.ξεκινα να συμπεριφερεσαι κ να σκεφτεσαι αναλογα.Σε καμια περιπτωση δεν ειναι δικο σου λαθος το οτι 2 ανθρωποι που καποτε ηταν ζευγαρι τελικα δεν τα βρηκαν.συμβαινει καθε μερα παντου στον κοσμο.ουτε ο γκομενος-οπως τον αποκαλεις-φταιει.απλα ο μπαμπας σου κ η μαμα σου δεν τα βρηκαν.ουσιαστικα δε φταιει κανεις.δε μπορεις να κατηγορησεις κανεναν για το πως νιωθει.στη θεση σου θα συζητουσα ανοιχτα με τους γονεις μου,μαλιστα θα τους εδινα κ τη ευχη μου!αυτο που μετραει στην τελικη δεν ειναι η ευτυχια τους?η μηπως μονο εμεις εχουμε δικαιωμα στην ευτυχια?..η μηπως θα ηταν καλυτερα να προσποιουνται πως ολα ειναι καλα για να εισαι εσυ χαρουμενος?εχεις σκεφτει πως ισως τωρα η ζωη σας γινει καλυτερη?κ ξεκολλα με τις αυτοκτονικες σκεψεις!!ειναι ανοητο να σκεφτεσαι να χαραμισεις τη ζωη σου επειδη οι γονεις σου χωριζουν(!!)ειναι επισης εγωιστικο!η ξαδερφη μου εναι στην ηλικια σου κ πασχει απο καρκινο των οστων.καθε μερα παρα τους αφορητους πονους παρακαλαει γι αυτο που εσυ σκεφτεσαι να πεταξεις..λιγη ζωη ακομη!ξερεις ποσοι ανθρωποι σαν την ξαδερφη μου υπαρχουν στον κοσμο??!!λοιπον,παρε τα πανω σου,χαλαρωσε κ αντιμετωπισε το θεμα ρεαλιστικα.