'Το νερό ,όταν παραμέρισα τους πάπυρους και τα λιανοκλάδια και τις φτέρες, παρά το ηλιόκαμα της ημέρσς που πια έκλεινε , ήταν δροσερό.Ψιθύρισα:" Ενα με την φύση...ένα με την φύση...ένα με την φύση..."Βούλιαξα στων ματιών σου τα νερά.'Μιλάει ο νεκρός πια ερωμένος του αυτοκράτορα Αδριανού, Αντίνοος μέσα από τον Νείλο που έπεσε για να αυτοκτονήσει.Από το διήγημα της Σόνιας Ζαχαράτου " Τα νερά στα μάτια σου' ένα αφήγημα συνταρακτικό για τον συνταρακτικό έρωτα μεταξύ του δυνατώτερου των ανθρώπων και του πλέον ασήμαντου εφήβου.
