Κατανοώ οτι το 'εθνικο' άκουσμα των δυο αυτων Πνευματικών Γιγάντων που ανεφερες , μιλά στο συναισθημα σου και την Ψυχή σου.Ειδικά εχοντας μελετήσει αρκετά τη ζωή και ψυχη του Σικελιανού* ευκολα θα μπορούσε να τον κατατάξει στους "εθνικούς" αλλά μην νομιζεις. Το εθνικο-δεξιο τοξο τον αντιμαχονταν εκεινη την εποχή και σίγουρα θα εστρεχαν Αδωνιδες και Μιχαλολιάκοι της εποχής να τον κατηγορήσουν για τη φιλία του με τον Βενιζέλο, την "παγανιστική" του αναγνωση του Χριστιανισμού και την νοητική του αφοσιωση στα Ελευσίνια μυστήρια, για την πρακτική του βοήθεια που έδειξε στους κατατρεγμένους εβραίους επι Χιτλερ. Αυτα ολα φυσικά του στοιχισαν και τις "αποτυχίες" του στη ληψη του νομπελ . Εν ολιγοις τον ειχαν βαψει "κουμουνιστη"Από την άλλη οι "κουμουνιστες" της εποχής επειδη δεν θα γραφοταν στο Κουμουνσιτικό Κομμά ή Ταση της εποχής θα τον κατηγορουσαν για Εθνικόφρονα...Το χεις ακουσει το τραγούδι "δεν χωρας πουθενα" φαντάζομαι . Ε λοιπον πιστεύω οτι ταιριάζει γαντι σε τετοιους "Περα-της-Πολιτικής" Γίγαντες...______________* (παραμένει πρωτος μεσα μου, δευτερος ο Ελύτης)
