Νομίζω κάποιος με κοινό νου, δεν είχε πεισθεί ότι ένας νέος άνθρωπος και επιτυχημένος επαγγελματίας αυτοκτόνησε έτσι ξαφνικά.Αλλά -, ακόμη και αν προέβη στην πράξη της αυτοκτονίας -, δεν είναι αμελητέο εάν αυτό έγινε κάτω από πίεση που του ασκήθηκε και στο αδιέξοδο που βρέθηκε. Αυτό έπρεπε να διερευνηθεί από την Δικαιοσύνη, αλλά η υπόθεση έκλεισε σχετικά με την σοβαρότητά της πολύ γρήγορα.Γιατί, ειδικότητες σαν αυτή που είχε ο Τσαλικίδης, φορτώνουν μεγάλες ευθύνες, αφού χαρακτηρίζονται συνήθως από μοναδικότητα του επαγγελματία σε συνδυασμό με εμπιστευτικότητα εντός και εκτός εταιρίας.Άρα, αν "εκτεθεί", δεν είναι εύκολο να υπερασπισθεί κάποιος τον εαυτό του.Και όταν η εργασία συνδεθεί με ηθελημένη παραβίαση νομοθεσίας περί απορρήτου και παρακολούθησης και μάλιστα υψηλών προσώπων, καταλαβαίνουμε νομίζω ότι το βάρος είναι τεράστιο.Σε κάθε περίπτωση, αξίζει η ηθική συμπαράσταση στην οικογένεια για το κουράγιο της να αγωνίζεται να δικαιώσει τον άνθρωπό της ή να πεισθεί τεκμηριωμένα ότι απόλυτα μόνον αυτός ευθύνεται για ό, τι έγινε. Ορθά νομίζω το ΕΔΑΑ γύρισε πίσω την υπόθεση.