Απλά λέω πως επειδή στους υπόλοιπους(κατά βάση γηραιότερους->περισσότερες εμπειρίες->καλύτερη ταξινόμηση διαφόρων προβλημάτων),ο τρόπος της μοιάζει υπερβολικός δεν σημαίνει πως πρέπει και να την πάρουμε στο ψιλό.Έτσι της φαντάζουν για την ώρα.Τώρα για το παραδειγματάκι με τον καρκινοπαθή και τον πενθούντα,νόμιζα πως δεν θα λαμβανόταν επί λεξεί.Btw δεν ξέρω αν εγώ το έγραψα λάθος,αλλά αυτός που έχασε την μητέρα του και ο καρκινοπαθής δεν είναι το ίδιο πρόσωπο.Φανταστικός διάλογος μεταξύ 2 διαφορετικών προσώπων ήταν,ο καθένας με διαφορετικό πρόβλημα και «σοβαρότητα» αυτού του προβλήματος.Δεν είπα πως συγκρίνεις καρκίνο ή πως απάντησες σε όλα τα παιδιά που τραβάνε ζόρια.Απλά πως επειδή εσένα σου φαίνεται κάπως ο προβληματισμός της λόγω του νεαρού της ηλικίας της δεν σημαίνει πως πρέπει να την απαξιώσουμε με ατάκα του στυλ «σιγά ρε νιάνιαρο που ξέρεις και τι πάει να πει ζωή».Το πιθανότερο είναι να μάθει από μόνη της καθώς μεγαλώνει ότι οι προβληματισμοί που έχει τώρα είναι ένα τίποτα.Μην μου πεις πως δεν στην έσπαγε όταν ήσουν μικρή το γεγονός πως ότι και να έλεγες η απάντηση ήταν «είσαι ακόμα μικρή».Εμένα πάντως ναι.«Ντάξ ρε φίλε είμαι μικρός,αλλά η απάντηση σου αυτή δεν βοηθάει να καταλάβω κάτι παραπάνω στο τώρα.Μόνο ανωτερίλα μου βγάζεις και το αντιδραστικό μου βαράει τιλτ».