Είσαι 100% σωστός.Στα χαρτιά. Όντως, έτσι ακριβώς όπως τα γράφεις είναι οι νόμοι.Στην πράξη:- Το πρώτο που πάει περίπατο είναι το κριτήριο της γλώσσας. Οπως γράφω πιο πάνω, μιλάμε για ανθρώπους που δεν μπορούν ούτε το good morning να πουν χωρίς να κάνουν λάθος. Και όπως μάλλον κατάλαβες ήδη, μιλάω από πρώτο χέρι προσωπική πείρα. Αν η lifo δεχτεί να τα δημοσιεύσει, μπορώ να σου δώσω και ονόματα.- Το δεύτερο που πάει περίπατο είναι η διαφάνεια. Κατά πολλούς τρόπους, τους οποίους δεν περιγράφω λόγω έλλειψης χώρου. Ένας μόνο ενδεικτικά: Δεν δημοσιεύουν τις κενές θέσεις, έτσι δεν μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν αίτηση για μια θέση. Προφανώς τα δικά μας παιδιά ξέρουν τις κενές θέσεις από πολύ νωρίς και κάνουν (μεταχρονολογημένες) αιτήσεις.- Το τρίτο που πάει περίπατο είναι η αξιοκρατία. Π.χ. για μια θέση διευθυντή στην Γαλλία παίρνουν έναν με πτυχία θεολογίας / ψυχολογίας και λόουερ στα αγγλικά (τα οποία έχει να μιλήσει 20 χρλόνια), παραγκωνίζοντας κάποιον άλλο με πτυχία μάνατζμεντ / οικονομικών και βεβαιωμένες ανώτατες γνώσεις γαλλικών.- Το τελευταίο που πάει περίπατο είναι τα λεφτά. Τα δικά μου λεφτά (για τα δικά σου δεν ξέρω), τα οποία πηγαίνουν σε βαθιές τσέπες ημετέρων. Γιατί όταν - με συγκρίσιμα τυπικά προσόντα - ο ένας σου ζητάει τον βασικό μισθό και ο άλλος σου ζητάει βασικό + επιμίσθιο (δηλαδή ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ του μισθού) τότε σαν κράτος που υποτίθεται δεν έχει λεφτά, είσαι υποχρεωμένος να πάρεις αυτόν που θα σου κοστίσει λιγότερα.Αν πάρεις αυτόν που θα σου κοστίσει τα διπλάσια, κάτι δεν πάει καλά.Και για την τελευταία περίπτωση, έχω να σου δώσω και τα συγκεκριμένα ονοματάκια, αρκεί να δημοσιευτούν.
