αγαπητή φίλη...δεν ξέρω πόσες ώρες κάθομαι και διαβάζω την ιστορία σου κ τα σχόλια...δεν ξέρω πόσο έχω κλάψει απόψε...πόσο έχω θυμώσει ...πόσο έχω παρηγορηθεί.. αυτό που ξέρω είναι ότι βιώνω το "δράμα" σου(κ συγνώμη που το αποκαλώ έτσι) πολλά απ όσα είπες τα έχω ακούσει κ πραγματικά αναρωτιέμαι αν είναι κάποιο βίντεο που παίζει σε επανάληψη!!! είμαι στην φάση που προσπαθώ να βγάλω απ την ζωή μου αυτόν τον άνθρωπο που μπήκε με το έτσι θέλω και την έκανε άνω κάτω! είναι πάρα πολύ δύσκολο γτ είμαστε στον ίδιο εργασιακό χώρο κ δεν μπορώ απλά να εξαφανιστώ και να μην τον ξαναδώ. ΠΟΝΑΕΙ!!! αλλά που θα πάει κάποια στιγμή θα δει ότι με έχασε κ αυτό αυτόν θα τον πονέσει πιο πολύ. όταν είδα ότι νιώθω πράγματα για αυτόν άλλαξα την ζωή μου..όσο δύσκολο κ αν ήταν..δεν μπορούσα να υποκρίνομαι την ευτυχισμένη σε κάποιον άλλον!! και ναι αυτή την στιγμή νιώθω ότι είμαι η απόδειξη στο ότι οι γυναίκες έχουν πιο πολλά κότσια απ τους άντρες!! και το έκανα για ΜΕΝΑ όσο "βολεμένη" κ να ήμουν όσο δύσκολη και να ήταν η κατάσταση..δεν του ζήτησα ποτέ να διαλέξει γτ αν θέλει να είναι μαζί μου απλά θα είναι! θέλω να τον αφήσω πίσω μου γτ έχω ανάγκη δίπλα μου έναν άντρα πιο δυνατό από μένα και όχι πιο αδύνατο κ δειλό!!και αυτό πιστεύω ότι αξίζει κ σε σένα!