Δεν έκανα αυτόν τον στερεοτυπικό διαχωρισμό και συγγνώμη,Διογένη μου,εάν αυτό κατάλαβες.Το παν είναι να διασφαλίζεται μία διαβίωση αξιοπρεπής, το δίχως άλλο, διαφορετικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου,μιλάμε για στενάχωρες καταστάσεις. Απλώς αναφέρθηκα στο γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ επιλέγουν την ποιότητα ζωής από το χρήμα ή την καριέρα.Προσωπική εμπειρία: συνειδητά επέλεξα μια επαγγελματική πορεία που θα μου προσέφερε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου και για τους δικούς μου ανθρώπους, από μια δουλειά που θα μου προσέφερε μεν περισσότερο χρήμα και μεγαλύτερη επαγγελματική καταξίωση, αλλά ταυτόχρονα μεγάλη κούραση και μηδενικό χρόνο για την προσωπική μου ζωή.Από την άλλη, ξέρω πολλούς καριερίστες, δήθεν και καλά επιτυχημένους, που δεν βγάζουν την μέρα τους χωρίς τη βοήθεια ηρεμιστικών/αντικαταθλιπτικών.Συν τοις άλλοις, είναι μονίμως κουρασμένοι. Δεν είναι και ζωή αυτή, εδώ που τα λέμε...Κατάλαβες; :)