πριν 13 χρονια μπηκα σε λεωφορειο από το βυρωνα χωρις εισιτηριο γιατι δεν πουλουσαν τα γυρω περιπτερα (ποσο συνηθισμενο) και σκεφτηκα θα μου πουλησει καποιος απο τους επιβατες. κατι τετοιο δεν εγινε οποτε λεω ας κατεβω καλυτερα. δεν προλαβαινω να το σκεφτω να ο ελεγκτης στη δεληολανη! που να βρω το δικιο μου, λεφτα δεν ειχα για το προστιμο με πιασαν και τα κλαματα απο το θυμο μου! τοτε μια κυρια παντελως αγνωστη μου αλλα Ανθρωπος με υπερασπιστηκε ξεφτιλισε τον ελεγκτη και του πεταξε τα λεφτα στα μουτρα. "δε ντρεπεσαι ρε αλητη να κανεις το κοριτσακι να κλαιει;" παραμενει για παντα η ηρωιδα μου! μου λειπει το 2000 και εκεινοι οι ανθρωποι.