Γιατί κανείς δε λέει αυτό που όλοι σκεφτόμαστε; Πόσο politically correct έχουμε γίνει πια; Οι φωτιές ήταν εμπρησμοί. Του χρόνου στα χαλάσματα αυτά θα δείτε βιλάρες και πολυτελή ξενοδοχεία. Πως θα αποφύγουμε νέα τραγωδία; Μπουλντόζα σε ΟΛΑ τα κτίρια κτισμένα σε δασική περιοχή. Κατηγορείτε τον κρατικό μηχανισμό; Είστε ηλίθιοι; Ποιος τον ψήφισε; Ποιος θα ψηφίσει αύριο το γουρλομάτη ανταγωνιστή του που πάει να εκμεταλλευτεί πολιτικάντικα την κατάσταση (εμετικός απλά); Ποιος χτίζει αυτά τα παράνομα σπίτια; Ποιος τα αγοράζει; Ποιος τους δίνει ρεύμα και νερό; Ποιος ανέχεται να καταπατούν και να καίνε το δάσος του; Γιατί όλοι οι γελοίοι δημοσιογράφοι αντί να καταδεικνύουν το πραγματικό πρόβλημα τρέχουν να υπερασπιστούν την κυβέρνηση ή να την καταδικάσουν ανάλογα την πολιτική τοποθέτηση της φυλλάδας τους; Έχω βαρεθεί πια να ακούω παράπονα ότι το κράτος είναι οίκος ανοχής. Όχι γιατι δεν ισχύει αλλά γιατί το χρησιμοποιούμε σαν αφορισμό. Ζω σε οργανωμένο κράτος με νόμους που εφαρμόζονται στο ακέραιο και σας πληροφορώ ότι οι Έλληνες εδώ για αυτούς τους λόγους ασφυκτιούμε. Εδώ η μπουλντόζα θα είχε έρθει εγγυημένα από το πρώτο σπίτι όμως. Εδώ δεν υπάρχει λόγος να μπει φωτιά και δεν μπαίνει. Τα περί διασιμότητας νερού και ετοιμότητας μηχανισμού είναι ψιλά γράμματα και ντροπή σας που εστιάζετε εκεί. Για να μην κρυώσω δεν κουβαλάω προληπτικά δυο κουτιά ασπιρίνες, φοράω παλτό - χτυπάω τη ρίζα του προβλήματος όχι τις συνέπειές του - το ότι οι εμπρησμοί είναι κάτι το αναμενόμενο λοιπόν δείχνει το ξεφτιλίκι μας. Είμαι συγκλονισμένη και ντρέπομαι. Το αίμα αυτών των ανθρώπων είναι και στα χέρια μου.