Έχεις δίκαιο, Κουρτισιο σε όλα όσα ανέφερες, αλλά αυτό δεν σου δίνει το δικαίωμα να ακυρώνεις ένα ολόκληρο επάγγελμα !Σίγουρα οι φαρμακευτικές εταιρίες έτσι λειτουργούν και όσοι έχουν εργαστεί σε αυτές το γνωρίζουν σε όλους τους ιατρικούς τομείς.Επίσης θα συναντήσει κανείς αρκετούς φιλόδοξους φοιτητές και νέους επαγγελματίες που θα συμμερίζονται αυτή την πολιτική και θα την υποστιρίζουν τις επιτεύξεις και με τις καλές τους σπουδές. Αλλά οι Έλληνες ανέκαθεν καχύποπτοι ζητούσαν πάντα και μια δεύτερη και τρίτη γνώμη για το οτιδήποτε. Το γεγονός ότι τα ποσοστά κατανάλωσης φαρμακευτικών ουσιών είναι πολύ ψηλά στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες δηλώνει ότι απλά λείπει η ενημέρωση και πως ο κόσμος γίνεται θύμα μονόπλευρης ενημέρωσης. Αλλά και δεν αποδέχεται εύκολα κάτι άλλο/καινούριο. Χάρηκα που πέρυσι άκουσα στις Ελληνικές ειδήσεις ότι 60% των φαρμακευτικών αγωγών θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι ασθενείς έκαμναν απλά γυμναστική.Κάτι το οποίο εν μέρη έγινε κοινωνικά αποδεκτό όταν άρχισαν οι γιατροί να το διαλαλούν. Και άρχισε ο κόσμος να περπατάει χωρίς να κοροϊδεύει η γειτόνισά ότι 'χρωστάει της Μιχλούς'! Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στην Ελλάδα δεν βγαίνει ο κόσμος να ομολογήσει (πόσο μάλλον μπροστά σε κάμερα) ότι πηγαίνει στον ψυχολόγο, λέει ότι πάει στον Νευρολόγο! Οπότε το βήμα είναι πιο δύσκολο για κάποιον όταν δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό να ζητήσει βοήθεια.Υ.Γ. Επίσης δεν είναι πανάκεια το σέξ !