Προφανώς και υπάρχουν. Όμως, ένα πάμπλουτο κράτος, υποτίθεται ότι έχει άφθονους πόρους για να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά του προβλήματα αν το επιθυμεί (και, πιθανότατα, αν δεν επιθυμεί να τα αντιμετωπίσει, μπορεί να εμποδίσει και τους ξένους να ασχοληθούν με αυτά, κυρίως αν είναι μια χώρα τόσο "δημοκρατική" όσο τα Εμιράτα). Αντίθετα, υπάρχουν χώρες με απίστευτη εξαθλίωση, ιδίως των παιδιών (για παράδειγμα η Καμπότζη, για την οποία έχω μια μικρή προσωπική εμπειρία) οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι αποτελούν προτεραιότητα για την φιλανθρωπική δράση. Οσο για το δεύτερο σκέλος του σχολίου σου δυστυχώς έχεις απόλυτα δίκιο. Ακόμα πιο δυστυχώς, έχω την εντύπωση ότι, αν δινόταν η δυνατότητα στους γονείς (και κυρίως στους Έλληνες γονείς) να "προγραμματίσουν" το παιδί που θα κάνουν όπως το θέλουν, θα βλέπαμε απίστευτα πράγματα...