#5 Mην ακούς κανέναν. Αν νιώθεις πως θες να φύγεις έξω και έχεις αυτή τη δυνατότητα, φύγε. Αν νιώθεις πως δε σε καλύπτει κανένας από τον μέχρι τώρα φιλικό σου κύκλο, απομακρύνσου χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Αν νιώθεις πως θες να επικεντρωθείς σε αυτά που ενδιαφέρουν εσένα (και μόνο ενδεχομένως), κάν' το όσο πιο γρήγορα μπορείς. Η ζωή είναι μία (απ' όσο μπορούμε να υποθέτουμε) και πάρα πολύ μικρή. Μην την αφήνεις να γλιστράει και να χάνεται μπροστά στα μάτια σου. Αυτοπροσδιορίσου. Έτσι μόνο θα μπορέσεις να ορίσεις τη δική σου αυτοπραγμάτωση. Αν τα βλέπεις όλα μαύρα ή άσπρα, το ξέρεις εσύ. Δεν είναι, βέβαια, ακριβώς έτσι, αλλά εσύ το ορίζεις και αυτό. Τη ματιά σου, το μυαλό σου, την ψυχή σου, την πορεία σου, το λόγο σου τα χρωματίζεις όπως εκφράζει εσένα, πάνω απ' όλα. #7 Χμ! Η κοινωνία έχει τα χάλια της και τα εξίσου χάλια στερεότυπά της. Δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα. Τις ερωτήσεις που θεωρώ ότι πρέπει πραγματικά να απαντήσεις είναι "Γιατί σου είναι ΤΟΣΟ δύσκολο να απομονώσεις (κοινωνικά ή προσωπικά, ανάλογα) από τη ζωή σου όσους επιμένουν να ασκούν την πιεστική επιρροή τους επάνω σου;", "Γιατί με τη στάση σου παραχωρείς ΤΟΣΗ εξουσία στους άλλους επί αυστηρά προσωπικών ζητημάτων;", "Γιατί, ενώ έχεις κατασταλάξει μέσα σου για το θέμα, η γνώμη τους και οι οχλήσεις τους σε επηρεάζουν ΤΟΣΟ πολύ, σε σημείο που να σκέφτεσαι να πας σε ψυχίατρο;". Μετά από αυτό να σε απασχολήσει (αν θα σε απασχολεί ακόμα τότε) για τους υπόλοιπους και τις δικές τους ανασφάλειες, ατέλειες, επιρροές, ιδέες και κοσμοθεωρήσεις. Τριάντα οχτώ ετών γυναίκα, ανεξάρτητη, οικονομικά αυτάρκης, σπουδασμένη, με προσωπική ζωή, ενδιαφέροντα και ευχαριστημένη από τη ζωή της, ίσως θα έπρεπε να έχεις επιλέξει ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον, που σου αρμόζει περισσότερο και σε ενοχλεί λιγότερο, ή έστω να έχεις ανακαλύψει μέχρι τώρα έναν τρόπο με τον οποίον να διαχειρίζεσαι και να αντιμετωπίζεις τη συστηματική πίεση που σου ασκεί το υπάρχον. Ο στενός ανθρώπινος περίγυρός μας, ξέρεις, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο προέκτασή μας, κάτι υποδηλώνει για την ταυτότητά μας. Τριάντα οχτώ ετών γυναίκα, ανεξάρτητη, οικονομικά αυτάρκης, σπουδασμένη, με προσωπική ζωή, ενδιαφέροντα και ευχαριστημένη από τη ζωή της, θα μάντευα ότι ο κυριότερος λόγος που σου τα πρήζουν για το άτεκνον της υπόθεσης είναι πως σε ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΑΦΟΡΗΤΑ, ΦΡΙΚΤΑ, ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΑ. Και βρήκαν ένα παραδοσιακό τρωτό για να σε υποβιβάσουν στη συνείδησή τους (και σου). Αντέχει πολύς κόσμος πιστεύεις τέτοια τύχη για το συνάνθρωπό του χωρίς να εφεύρει ένα μελανό σημείο για να τον φαντασιωθεί πιο κοντά στα μίζερα μέτρα του; Πώς αλλιώς θα μετριασθεί το αποτέλεσμα της σύγκρισης; Ή πιστεύεις πως αν κάνεις παιδιά θα σταματήσουν και δε θα μετέλθουν κάτι άλλο για να σε πιέζουν να... (συμπληρώστε μόνοι σας το κενό)
