Για άλλη μια φορά ο κ. δήμαρχος Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται ως ο μόνος πολιτικός που προβαίνει σε θαρραλέες πολιτικές πράξεις. Είναι θλιβερό που η αριστερά στην Ελλάδα τρέχει στα Άβατα, χαριεντίζεται με το παπαδαριό, φεύγει από μια αίθουσα τιγκα στους μπράβους του παρακράτους , δεν κινεί γη και ουρανό για την ψήφιση ενός πραγματικού αντί-ρατσιστικού νομοσχεδίου. Είναι θλιβερό που δείχνει τέτοια απογοητευτική απροθυμία να αλλάξει πραγματικά την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, αλλάζοντας το πολιτικό ήθος, καταστώντας δυνατή και την αλλαγή κοινωνικών ηθών (με την απλή αλλαγή προσώπων στις κυβερνοκαρέκλες, με την αλλαγή των τωρινών με άλλους που θα κολακεύουν με παρόμοιο τρόπο τους φορείς της 'κοινοτοπίαs του κακού', δεν σηματοδοτείται καμία μα καμία αλλαγή). Αν η αριστερά δεν έχει ως ουσιαστικό κίνητρο την ανατροπή και περιθωριοποίηση των παραδοσιακών χυδαιολογημάτων της κεντρικής πολιτικής και κοινωνικής σκηνής (που, μεταξύ άλλων. συντηρεί και εκτρέφει τους μπράβους του παρακράτους και τους ψηφοφόρους τους) τότε δεν έχει νόημα να μιλάμε για 'αριστερή πολιτική' (ας μιλάμε για θαυμαστές του κρατικιστικού καπιταλισμού a la Chinoise). Ο κ. Μπουτάρης είναι ο μόνος που τολμά ουσιαστικές ανατροπές στις πατροπαράδοτες στρεβλώσεις, στα οικεία μίση (με τι θράσος τον κατηγορούν οι ολίγιστοι για PR!!!), και επειδή είναι ο μόνος (στην κεντρική πολιτική σκηνή) φαντάζει και ο αγώνας του μοναχικός. Όσο για την ανεκδιήγητη κα. Ραχήλ Μακρή, είναι καταδικασμένη, η καημένη, να αναπαράγει τον εαυτούλη της χωρίς ποτέ να γευτεί το σπουδαίo, το άριστο.