Ήμουν για δεκαετίες φαν και την έχω δει άπειρες φορές λάιβ. Τώρα απλά την αγαπώ σαν μια καλή ανάμνηση. Το θέμα μου με την Μαντόνα δεν είναι ότι πετάει στα 60 της κώλους και βυζιά έξω. Το θέμα μου είναι ότι τα έχει ξανακάνει χρόνια πριν με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία. Τότε ήταν επανάσταση, τώρα μου βγάζει απελπισία για να την προσέξουν. Αν έκανε καλή ποπ μουσική ίσως να τα παραβλέπαμε. Αλλά η μουσική της είναι μέτρια. Μόνη της είχε πει "accept no imitations accept no limitations". Το imitation το έχει ξεφτιλίσει και δυστυχώς αντιγράφει αυτές που την αντιγράφουν και θέλοντας να το πάει ένα βήμα πιο πέρα μερικές φορές αγγίζει τα όρια του γραφικού. Την Μαντόνα, η γενιά των 80ς και 90ς πάντα θα την αγαπάμε και της συγχωρούμε τα πάντα. Και ναι είναι αληθεια, δε θα την προτιμούσα με ζιβάγκο. Αλλά τα βυζιά της και τον κώλο της πλέον δε θα ήθελα να τα ξαναδώ. Χρόνια Πολλά Μαντόνα και σε ευχαριστούμε για όλα! xoxoxoxoxoxoxoxoxoxo