Κάτι , που δε λαμβάνουν, υπ όψιν τους, όλοι αυτοί οι επικριτές των "ηλικιών", είναι , πως η συνήθεια και το πάθος για ο,τιδήποτε, υπερβαίνει το καλούπι, που έχουν στο κεφάλι τους. Αν έχεις συνηθίσει, μία ζωή (γιατί γουστάρεις), να κοπανιέσαι ακούγοντας πχ Ramones, δε θα πατηθεί κουμπί στα 50 σου και θα ακούς Γιάννη Πάριο. Το ίδιο ισχύει με τα πάντα. Το σώμα σου, ο καθρέφτης σου και κυρίως οι αντιλήψεις σου και η αισθητική σου, θα υπαγορεύσουν , πως θα είσαι σε όλο το φάσμα της ζωής σου. Η Μαντόνα είναι πολύ νέα, έχει γεννηθεί το 58.... Τα πράγματα άλλαξαν πολύ τα τελευταία 40 χρόνια. Οι νέοι, είχαν την πολυτέλεια να ζουν σα νέοι (αν ήθελαν). Η νεότητα, δεν είναι, φόρεσα μια καμπάνα το 72 ή πήγα σ ένα πάρτυ το 64..... και μετά παντρεύτηκα και σοβαρεύτηκα. Οι δικές μας οι γενιές (εγώ είμαι του 71) , θα ξαναπώ είχαμε την πολυτέλεια και την πρόσβαση, να ζήσουμε ως νέοι. Αυτό έφερε το ωραίο φαινόμενο, ότι συνεχίζουμε έτσι. Γιατί απλά αυτή είναι η κουλτούρα μας πια. Είναι αυθεντικό, γι αυτό δεν είναι ούτε γκροτέσκο ούτε γραφικό.Πως ήταν κάποτε οι μικροαστοί, που συνέχισαν να είναι χωριάτες και στην πόλη; Ε έτσι είμαστε οι γεννημένοι μετά το 65 στην Ελλάδα και φαντάζομαι, στην Αμερική πολύ πιο πριν. Όλοι αυτοί , που λυσσάνε με τη σοβαροφάνεια και ενοχλούνται από γυναίκες σαν τη Μαντόνα, δυστυχώς δεν υπήρξαν νέοι. Δεν κατέχουν το μηχανισμό. Βλέπουν μόνο την επιφάνεια. Δεν έζησαν μέσα από τη μουσική, την αμφισβήτηση, τα βιβλία, τις πολιτικές αναταράξεις των εποχών, Απορώ κι όλας, πως γίνεται; Λένε πχ γιατί δε μαζεύεται, γιατί φοράει ξέκωλα, γιατί την ενδιαφέρει το σεξ. Η απάντηση είναι : Γιατί έτσι έχει μάθει να ζει, σε όλη της τη ζωή. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος, αυτό να αλλάξει, εάν δεν το επιθυμήσει ο ίδιος ο άνθρωπος. Εγώ προσωπικά συνεχίζω και χτυπιέμαι , όταν βρω.... Ξέκωλλα δεν ντύνομαι γιατί ποτέ δε μου άρεσε. Αλλά μίνι φοράω, γιατί έχω κι ωραία πόδια. Αν χαλάσουνε πολύ στο μέλλον θα δω....
