Είναι το πιο ωραίο έργο και απλά σε κάποιες στιγμές αισθάνομαι άβολα με τον εαυτό μου που γουστάρω τόσο πολύ τον Φρανκ και την Κλερ ενω ειναι τοσο κακοί, εγωϊστές, αδυσώπητοι, απάνθρωποι και υπέροχοι.