Κατ' αρχάς η πολιτιστική διαχείριση ενός μνημείου αρχίζει από τη στιγμή που έχει, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, προχωρήσει η επιστημονική έρευνα. Δεν ξέρω γιατί στην περίπτωση της Αμφίπολης έχει εγκαταλειφθεί από ΟΛΟΥΣ η επιστημονική δεοντολογία. Και εξηγώ: η διαδικασία της ανασκαφής θυμίζει έντονα τα πειράματα σε ένα ιατρικό ή βιολογικό εργαστήριο. Δεν νομίζω ότι οι επιστήμονες των εργαστηρίων έχουν συνέχεια τα κανάλια ή τους επισκέπτες πάνω απ' τα κεφάλια τους την ώρα που παλεύουν να κάνουν τη δουλειά τους. Ακόμα και στο πείραμα του CERN, που τα αποτελέσματά του θα επηρεάσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα, οι επιστήμονες έκαναν μετρημένες ανακοινώσεις στον χρόνο που οι ίδιοι επέλεγαν. Δεν διορίστηκε κανένας "εκπρόσωπος τύπου του πειράματος" να το επικοινωνήσει με το κοινό.Για να γυρίσουμε στην Αμφίπολη, θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος γιατί σώνει και καλά πρέπει η ανασκαφή να επικοινωνηθεί πριν ακόμα καταλήξουν οι επιστήμονες κάπου. Ακόμα δεν υπάρχει ασφαλής χρονολόγηση, άλλοι τοποθετούν το μνημείο στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. και άλλοι στη ρωμαϊκή περίοδο. Αν θέλει το Υπουργείο Πολιτισμού, υπάρχουν άπειρες ανασκαφές, στις οποίες, αφού δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορεί το κοινό να παρακολουθεί την ανασκαφική έρευνα εν εξελίξει. Τις προάλλες η ΝΕΡΙΤ πρόβαλε ένα οδοιπορικό στη Βεργίνα, όπου η προϊσταμένη της εφορείας υποστήριξε ακριβώς αυτή την πρόταση, με συγκεκριμένο πεδίο ανασκαφής. Αν το Υπουργείο βοηθούσε, θα μπορούσε κάθε εφορεία αρχαιοτήτων να παρουσιάζει κατά καιρούς μια ανασκαφή σε εξέλιξη. Με προγραμματισμό και σωστή διαχείριση. Όπως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ανοιχτά εργαστήρια συντήρησης σε όλα τα δημόσια μουσεία και τις πινακοθήκες, με σχετικές ξεναγήσεις του κοινού, όπως γίνεται σε πάρα πολλά μουσεία του εξωτερικού.Και για να κλείσω: πριν προβεί το Υπουργείο στη διαχείριση της Αμφίπολης - όπως προτείνετε στο άρθρο σας - που δεν ξέρει ακόμα κανείς τι θα δείξει, καλό θα ήταν να εκπονούσε ένα συνολικό σχέδιο αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, που είναι έτσι κι αλλιώς τεράστια. Επιπλέον οι επιστήμονες του πολιτισμού περιμένουν από τους επιστήμονες της πολιτιστικής διαχείρισης συνεργασία, με συνετές και ώριμες προτάσεις για την καλύτερη προβολή των μνημείων και όχι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Έτσι κι αλλιώς, σ' αυτά αποδείχθηκε μανούλα η ίδια η κυβέρνηση.
