#5 Aγαπητή Sebastian το καβούρι, το θέμα σου είναι τί θα έκανε κάποια άλλη στη θέση σου ή τί θες να κάνεις εσύ; Μάλλον γι' αυτό δημιούργησες άνιση σχέση. Δεν είσαι αυτόβουλη, δυναμική και αποφασιστική. Το πιθανότερο είναι ότι με κανέναν άνθρωπο που φέρει αυτά τα χαρακτηριστικά (που προανέφερα) δεν μπορεί να δομηθεί ισότιμη σχέση. Δεν το βλέπεις; Αν σε ρωτήσω "εσύ τί θα έκανες στη θέση μου;", και μου πεις με όλη την καλή διάθεση, μου απαντάς σε κάτι που μπορεί να βοηθήσει πρωτίστως ΕΜΕΝΑ και το δικό μου πρόβλημα; Ο καθένας είναι μοναδικό άτομο, δε βρίσκει κόπιες, γι' αυτό μη σε απασχολεί ιδιαίτερα η γνώμη και η επιθυμία και η προσέγγιση των άλλων στα δικά τους αντίστοιχα ή διαφορετικά ή υποθετικά προβλήματα. Η δική σου κοίτα ποιά είναι και στη συνέχεια πώς θα την πραγματοποιήσεις, αν είναι εφικτό, τί πρέπει να αλλάξεις γι' αυτό, πώς κλπ. Αν νιώθεις ότι συμβιβάζεσαι και αυτό δε σε ικανοποιεί, πάψε να συμβιβάζεσαι.Αν νιώθεις ότι θέλεις να τον ελέγχεις αλλά δεν μπορείς, άλλαξε έτσι τους όρους σχέσης, ζωής σου, ή οτιδήποτε άλλο, ή τις τακτικές και τις κινήσεις σου ώστε να είσαι σε θέση να έχεις καλύτερη εποπτεία στη ζωή του.Αν βλέπεις ότι ο σύντροφός σου δε σε αντιμετωπίζει ως προτεραιότητα, έτσι και θά 'ναι. Πάρε τις αποφάσεις σου με αυτό το δεδομένο.Αν νιώθεις ελεγχόμενη από άτομα και μέσα σε συνθήκες που είτε σου προκαλούν ασφυξία είτε θεωρείς ότι σε τοποθετούν - εκ των πραγμάτων - σε μειονεκτική θέση απέναντί του και αυτό δεν το γουστάρεις, άλλαξέ τα όλα αυτά! Στο χέρι σου είναι ΟΛΑ - αν το θέλεις πραγματικά και εργαστείς μεθοδικά και σοβαρά για τη ζωή που θέλεις και σου ταιριάζει, θα μεταβάλλεις σταδιακά τα τρέχοντα δεδομένα. Δεν θά 'ναι όλα εύκολα, δεν θά 'ναι όλα ρόδινα, αλλά και τα εμπόδια που θα συναντήσεις, όποιον δρόμο κι αν επιλέξεις τελικά, κοίτα να τα αξιοποιήσεις προς όφελός σου, κάτι να πάρεις χρήσιμο/πολύτιμο από αυτά. Να νιώθεις πάντα κερδισμένη, γεμάτη και ικανοποιημένη από τον εαυτό σου και την πορεία σου κατά το δυνατόν. Αυτό τον στόχο να θέσεις. Και μην σκεφτείς "μα δεν μπορώ να αλλάξω τις συνθήκες της ζωής μου", γιατί είναι καταρριπτέο - μόνο οι φυλακισμένοι, οι αιχμάλωτοι, οι βαριά ασθενείς και οι νεκροί δεν μπορούν (και για τους πρώτους δεν είμαστε και σίγουροι). Οι άλλοι, κατά πάσα πιθανότητα, θα έκαναν ό, τι περνάει από το δικό τους μυαλό και από το δικό τους χέρι για τη δική τους ζωή. Η δική σου ζωή να σε απασχολεί και οι δικές σου σκέψεις, συναισθήματα, συμπεριφορές, επιθυμίες, ανάγκες, πράξεις - περισσότερο. Η ζωή μας είναι μία και πολύ μικρή.
