θυμαμαι οτι δεν ειχα καθολου φιλους μεχρι το τελος δευτερας λυκειου.στο γυμνασιο συγκεκριμενα τα παιδια με κοροιδευανε επειδη φορουσα γυαλια, ακουγα μεταλ και δεν ντυνομουν οπως τα υπολοιπα κοριτσια αρα δεν ημουν και αρκετα ομορφη για αυτους.μονο μια κοπελα με πλησιασε που ηταν και λιγο outsider και ειμαστε φιλες απο τοτε.κατα τα αλλα ημουν πολυ μονη και εντελως κλεισμενη στο καβουκι μου.παντα σε θρανιο που να μη φαινομαι και οι καθηγητες με το τσιγκελι μου βγαζανε μια κουβεντα.οταν εγινα φοιτητρια μου φανηκε απιστευτο πως ξαφνικα αλλαξαν τα πραγματα και γνωρισα τοσα πολλα ατομα και εκανα φιλιες που κρατησαν και κρατανε